'Gebakken lucht met een toefje stikstof'

Heel erg efficiënt, zeggen ze. En best lekker. En voorzien van essentiële aminozuren. Met hun poeder willen ze de aarde 'bevrijden van de lasten van de landbouw'.

Het wil er bij mij niet in: eten uit een bacteriepot. Ik geloof dat het proces efficiënt werkt en dat er een smaakje aan te krijgen is. Misschien past het hier of daar als toevoeging. Maar het kan niet goed zijn om voedingsstoffen hoofdzakelijk binnen te krijgen via poeders uit een fabriek.

Kijk alleen al naar onderzoek van het Erasmus MC: vrouwen die tijdens en voor hun zwangerschap veel ultrabewerkt voedsel eten, dragen een kleinere embryo. Bijna vergelijkbaar met roken. Daarnaast geeft dit voedsel meer kans op overgewicht, darmkanker, hart- en vaatziekten en dementie.

Het is moeilijk te verteren dat we bij de gewasbescherming werken aan een transitie van synthetische naar groene middelen, terwijl voedselproductie zo van groen naar synthetisch gaat. Toegegeven, ik geniet zelf ook te veel van ultrabewerkt voedsel. Maar ik denk dat we daarin doorgeschoten zijn. Het is fascinerend hoe de natuur is gemaakt en dat wat daar groeit zo goed voor de mens is.

Maar die waardering is er minder dan vroeger. Dat constateert ook Louise Fresco, onder meer oud-voorzitter van Wageningen University & Research, in een interview in het Belgische De Tijd: 'Er is een soort onverschilligheid in geslopen, omdat we niet meer hoeven te strijden voor ons dagelijkse voedsel. Maar dat leidt ook tot een gebrek aan respect en begrip.'

En daar ligt voor ons agrariërs een taak: de pracht van het product en proces aan de man en vrouw brengen. Mensen weten eenvoudigweg niet waar we mee bezig zijn en kiezen dan voor meer natuur. Maar als mensen horen hoe je met zowel hightech als natuur werkt aan maatschappelijke doelen, worden ze enthousiast en tonen ze begrip en waardering voor de landbouw.

Nodig mensen uit, van jong tot oud. We hebben een prachtig verhaal te vertellen en dat is allesbehalve gebakken lucht.