'Keuzes maken voor de toekomst'

Hoe wrang het ook is om nu zo'n opmerking te maken; dit lijkt toch het moment om nieuwe strategische keuzes voor de toekomst te maken.

Nog niet heel lang geleden lag er een boot overdwars in het Suezkanaal met een logistieke chaos als gevolg. Dat was al een flinke waarschuwing.

Momenteel wordt pas echt duidelijk hoe kwetsbaar we zijn geworden door onze regionale voedselsoevereiniteit in het kader van de liberale wereldhandel te verkwanselen via handelsakkoorden. Dit maakt nu de nodige emoties los. Er gaan nogal wat stemmen op om de plannen voor verduurzaming en vergroening gewoon maar overboord te kieperen.

Deze reactie is best logisch. Jarenlang werden ons de meest extreme groene en idealistische dromen opgedrongen. Nu zien critici hun kans de keerzijde hiervan uit te vergroten. Dit helpt alleen niet om de problemen die momenteel zichtbaar worden op te lossen. Het wordt de kunst om keuzes te maken die welvaart voor iedereen borgt, regionale onafhankelijkheid voor energie en voedsel regelt en ook nog recht doet aan de natuur.

Natuurlijk ben ik als veehouder bevooroordeeld, maar sommige zaken liggen zo voor de hand dat directe invoering niet meer dan logisch is. De energieverslindende productie van kunstmest zou met wat aanpassingen van de wetgeving omgeruild kunnen worden voor het gebruik van bewerkte dierlijke mest. Dit spaart energie, beperkt uitstoot van broeikasgassen en sluit regionale kringlopen.

De productie van gewassen voor gebruik als brandstof zet druk op het areaal voor voedselvoorziening en is weinig efficiënt. Niet meer doen dus. Stiekem hoop ik zelfs dat we het stikstofdossier oplossen door eens te gaan kijken hoe de natuur er echt bij ligt en naast stikstof ook andere drukfactoren in beeld te brengen.

Kortom, laten we keuzes maken waar ook de volgende generatie mee vooruit kan.