Oprapen en overladen met Fliegl Büffel

Op de Agritechnica in 2017 stal het Duitse Fliegl de show met de Büffel-overlaadwagen. Een uniek concept dat de strijd aanbindt met hakselaar en opraapwagen. Het is de invoer van een opraapwagen die via een tussenopslag van 10 kuub en een overlaadband rijdend in een silagewagen of kipper laadt.

Voordeel van de machine is dat het laadaggregaat van een opraapwagen nutteloze ballast is tijdens transport, terwijl de Büffel en silagewagens allemaal constant actief zijn. Met 140.000 euro kost de Büffel meer dan de gemiddeld opraapwagen. Tegelijk is hij met 6 meter lengte wel wendbaarder en met 8 ton ook lichter.

In vergelijking met een hakselaar in het gras vraagt de Büffel minder vermogen, 150 tot 200 pk, en dus minder diesel en onderhoud. Terwijl de 49 messen in de invoer wel een theoretische snijlengte hebben van 30,5 millimeter. Een hakselaar is bovendien vaak duurder.

Met zijn voorraadbunker kan de Büffel tevens oprapen als er even geen silagewagen is bij het wenden op kopakkers. Tegenover de loonwerkerstrein met twee opraapwagens en een trekker of shovel op de kuil is er wel een vierde man en trekker op de Büffel nodig.

Nadeel tegenover een hakselaar is dat hij domweg niet in de mais is in te zetten. De Büffel zal daarom de meeste kans maken op bedrijven waar al goedkopere silagewagens en kippers aanwezig zijn. Hij kan dan vooral van dienst zijn in het najaar als de hakselaar druk is in de mais en de laatste snede gras ook moet worden geoogst. Volgens Fliegl zou de capaciteit maximaal op zo'n 130 ton per uur liggen.

Zelfontworpen invoer

Fliegl bouwde de invoer zelf. Noodgedwongen, omdat geen andere fabrikant een invoeraggregaat zou willen verkopen wegens de concurrentie die van de Büffel uitgaat, stelt importeur Ludo Pauwels.

De 1,5 meter brede rotor kreeg een diameter van 800 millimeter en is aftakas aangedreven. De hydraulisch aangedreven pick-up is 2 meter breed en heeft een diameter van 500 millimeter met 7 rijen tanden. Behalve twee loopwielen is er een derde steunrol midden onder de pick-up voor oneffenheden.

De 49 tweezijdige messen hebben dezelfde vorm als de messen die het Duitse Strautmann gebruikt. Opvallend zijn de twee niet-aangedreven gewasrollen die boven de pick-up hangen.

De tussenbunker beschikt over een bodemketting die het gras naar drie doseerwalsen brengt. Deze staan schuin boven elkaar en vormen met de eveneens schuinstaande binnenwand achterop een trechter vanwaar het gras op de 1 meter brede overlaadband wordt gegooid.

In de tussenbunker hangt een camera en de bodem is hydraulisch open te klappen voor onderhoud en om grasresten te verwijderen. De gele kunststof overlaadband lijkt op een elevator van een aardappelrooier, bestaat uit één geheel en lost het gras maximaal 5,5 meter hoog in een wagen. Voor de nodige stabiliteit schuift het linkerwiel 70 centimeter naar buiten.

Grote band

Fliegl heeft de Büffel direct voorzien van een grote 750/45R26,5-band. In transport schuift het wiel weer onder de wagen en klapt de overlaadband in zijn geheel in de bunker weg, nadat de binnenwand en doseerwalsen hydraulisch weer recht zijn gezet. De overlaadband is nu links van de machine gebouwd.

Een versie met de overlaadband rechts van de bestuurder is ook te krijgen. Dat werkt makkelijker omdat de bediening van de trekker ook rechts zit. Opmerkelijk is dat de bedieningskast met 36 gelijkvormige knoppen niet via Isobus te bedienen is. Iets waar juist Fliegl bij andere machines vrij ver mee is. Wellicht bij een volgende versie.

Fliegl heeft inmiddels een vijftal Büffels gebouwd en ook enkele verkocht. Ondanks dat er nu een eigen invoeraggregaat is, denkt Fliegl nog niet aan de introductie van een eigen opraapwagen. De invoer zou immers eenvoudig aan een Fliegl-silagewagen moeten zijn te bouwen.