De opgezette valstrik van Natuurmonumenten

Twee jaar geleden presteerde de organisatie dit met een onderzoek naar insecten in natuurgebieden, nu met chemische residuen in Natura 2000-gebieden. Begrijp me niet verkeerd: ik twijfel niet aan de metingen. Er zwerven vast meer residuen in de natuur dan ons lief is. Maar waar komen ze vandaan?

Dat er geen relatie werd gevonden tussen de afstand van gevonden residuen en landbouwpercelen lijkt me hét bewijs dat ze niet (alleen) van deze percelen komen. Bijzonder is dat Natuurmonumenten als reactie op de ophef over het rapport schrijft dat ze in de woordvoering en het persbericht niet richting landbouw wijst, terwijl in het rapport bijna geen alinea zonder het woord landbouw voorkomt. En passant gooit ze er nog een verdachtmaking in richting glyfosaat, dat niet is meegenomen in het onderzoek.

Gelukkig heeft Agrifacts meer onderzoek gedaan naar herkomst, waaruit blijkt dat de meest gevonden stoffen waarschijnlijk afkomstig zijn van bronnen buiten de landbouw. Overigens heeft een deel van de stoffen die wel uit de landbouw komen, geen toelating meer. Een erfenis uit het verleden dus.

Maar dat het niet meevalt om deze nuance te laten horen, toont Trouw. De krant kopt onterecht dat Agrifacts stelt dat er helemaal geen resten van 'landbouwgif' zijn gevonden en neemt het werk van Agrifacts niet serieus.

Eigenlijk zit je in de val: reageer je niet, dan ben je schuldig. Ga je ertegenin, dan ben je voorspelbaar, niet geloofwaardig en een afschuiver. Natuurmonumenten zet de landbouw voor het blok en dat is jammer. Want daardoor komt samenwerken aan een oplossing verder weg, terwijl hier ook voor de landbouw een verantwoordelijkheid ligt.

We kunnen beginnen bij mensen die wel willen horen waar we mee bezig zijn op het gebied van emissies en milieu. Zoals buurtbewoners. Er zijn vast ambtenaren, waterschapsmedewerkers, politici, journalisten en onderzoekers die buren van boeren zijn. Praat met hen en laat zien wat we doen. Verlaag je niet tot de manier van Natuurmonumenten, trap niet in de diepe val van welles nietes, maar vertel het eerlijke verhaal met successen én verbeterpunten.