Problemen maken of oplossen

Landbouwminister Carola Schouten heeft zich intussen onder druk van de groene lobby laten verleiden tot het opstellen van een zeer ambitieus doel voor 2030. Er wordt wettelijk vastgelegd dat dan maximaal de helft van de stikstofgevoelige natuur zwaarder wordt belast dan de kritische depositiewaarde (KDW). Nu zijn die KDW's al discutabel als harde grens, omdat bij deze waarde de natuur mogelijk schadelijk ondervindt, dit is dus geen vaststaand feit.

De overheid heeft zo eigenlijk onhaalbare doelen gesteld. Onze minister heeft niets geleerd van het verleden en stelt opnieuw onhaalbare doelen. De KDW's zijn zelfs als alle veehouderij en alle industrie uit Nederland vertrekken, niet haalbaar. Het merendeel van de depositie komt namelijk uit het buitenland en daar hebben we nu eenmaal weinig invloed op. Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen.

De juridische haarkloverij zorgt voor onzekerheid over de vergunde status van bedrijven. Veel bedrijven konden onder het PAS volstaan met een melding of waren meldingsvrij, maar zijn nu buiten hun schuld zonder vergunning. Bijzonder is dat de depositie van deze bedrijven wel is meegenomen in de berekeningen, maar dat juristen geen vergunning willen afgeven. Dezelfde juristen willen geborgd zien dat er geen stijging is van de depositie op de natuur vanaf de aanwijsdatum van de Natura 2000-gebieden.

Daar hebben we als sector een oplossing voor bedacht. Neem de situatie op de aanwijsdata als startpunt, doorloop de vergunningenadministratie op stijging of wegval van depositie en boek dit in. Vanaf 1990 heeft de landbouw 60 procent emissie gereduceerd, dus dat levert netto stikstofruimte op. Deze ruimte kan worden ingezet om alle bestaande bedrijven te vergunnen. Probleem opgelost.

Helaas vinden ambtenaren dit administratief te veel werk. Ze zoeken liever naar de moeilijke weg. Ook Schouten heeft vaak beloofd de problemen met de PAS-melders op te lossen, maar krijgt ondertussen nog geen suikerklontje in de thee opgelost.