Romeo en Julia

Wij, mijn vrouw Rianne en ik, gaan elke zaterdagmiddag naar mijn vader. We doen dan wat klusjes in en rond het huis en om 16 uur aan de koffie met gebak, altijd gezellig. Vaak komt er altijd dan wel iemand binnen druppelen.

Maar vandaag geen onverwacht bezoek, sterker nog: al zes weken niet. Wel telefoon, veel telefoon. Veel zorgen van kennissen van vader die hun verhaal kwijt moeten. Vader luistert en lacht een keer naar ons. Wij luisteren mee.

Vader heeft zelf ook een probleem; hij is verliefd. Al ruim zes maanden heeft onze Romeo een vriendin. Het probleem is dat zijn geliefde in haar appartement op drie hoog zit en de voordeur deelt met een verzorgingshuis. Julia (86) heeft een zwakkere gezondheid dan Romeo en kreeg op 16 maart de keuze: of binnenblijven met de zekerheid op zorg of naar Romeo en er niet meer in.

Samen kozen ze rationeel; Julia blijft binnen en mijn vader is gewoon thuis. Nu gaat Romeo drie dagen in de week naar het park van het verzorgingshuis en staat Julia op het balkon. Vanuit het park spreekt hij zijn Julia toe. De jaloerse buurvrouw van nummer 12 luister bijna standaard mee.

Ze hadden zo graag samen willen zijn, maar dat kan nu niet door die onzichtbare spelbreker. Genaamd corona. Wat hopen wij dat onze Romeo zijn Julia nog in de armen kan sluiten. De tijd staat niet stil en is kostbaar.