Gaan we op de Franse toer?

Column Algemeen Klaas Johan Osinga 08 jan 2020 om 08:00uur

Boeren gingen in 2019 de straat op, net als onderwijzers, scholieren, bouwers, zorgverleners. Wereldwijd ging men de straat op tegen overheidsbeleid.

In Frankrijk vinden deze demonstraties al een jaar plaats. En vergeet ook Hongkong niet, en Venezuela, Libanon, Chili, India, …. de lijst is lang.

Sluimerende onvrede over overheidsbeleid toont zich op sociale media en komt dan tot uitbarstingen. Maar leveren die uitbarstingen wat op? Donald Trump had zijn verkiezing in 2016 tot president van de Verenigde Staten te danken aan onderhuidse onvrede. Hij voert op die basis iedere dag campagne voor zijn herverkiezing ('America First').

Om de boeren aan zijn zijde te houden, gaf Trump de Amerikaanse boeren al 28 miljard dollar compensatie voor de schade door zijn handelsoorlogen. Meer dan de Amerikaanse regering kwijt was om de auto-industrie te redden.

Macron lijkt de enige Europese leider met een visie op de toekomst én bereid om er aan vast te houden

Klaas Johan Osinga, beleidsspecialist bij LTO-team Internationaal

We zien steeds vaker leiders met retoriek de polarisering aanwakkeren. Online discussies maken het nieuws. Op ideologische sites is het 'volk tegen de elite'. Wetenschappers en journalisten worden aangevallen. Alles wat niet in je straatje past, zal wel een complot zijn. Voor mij is populisme net het afsteken van dure vuurpijlen bij dichte mist; de verpakking beloofde nog zoveel.

Aan de andere kant zien we ook grote groepen jongeren in actie voor klimaatactie. Europa wil de 'global leader' worden met de Green Deal van Frans Timmermans, maar doen de VS, China, Brazilië en Australië mee? Als Trump op 3 november weer wint, stapt de VS een dag later uit het historische klimaatakkoord van Parijs.

De Franse president Emmanuel Macron is nog een uitzondering. Hij lijkt de enige Europese leider met een visie op de toekomst én bereid om er aan vast te houden, koste wat het kost. Op voorstel van Macron komt er een conferentie over de toekomst van Europa. Tot 2022, wanneer er Franse presidentsverkiezingen zijn, moet er gewerkt worden aan een plan. Vanaf de tweede helft van 2020 komen er raadplegingen en burgerdialogen in alle EU-lidstaten.

Wordt Europa opnieuw een Frans project als het Verenigd Koninkrijk op 31 januari uit de EU stapt en met Merkel die het podium uiterlijk in 2021 verlaat? Wat willen wij als Nederlandse boeren en tuinders? Het speelveld verandert snel.

Samenwerking is meer dan ooit nodig. Ik hoop dat die gezamenlijke inzet in ieder geval constructief en niet destructief zal zijn in 2020.