Afrikaantjes ook effectief op bieten

Dit blijkt uit onderzoek en berekeningen van Johnny Visser en Johan Specken, beiden van Wageningen Plant Research, na vierjarig onderzoek over groenbemesters. De resultaten werden woensdag op proefboerderij 't Kompas in Valthermond gepresenteerd.

Het effect van de teelt van afrikaantjes is onderzocht in een Veenkoloniaal bouwplan: wintergerst in 2016, zetmeelaardappelen in 2017, suikerbieten in 2018 en dit jaar weer zetmeelaardappelen. De groenbemesters afrikaantjes (Tagetes), Japanse haver en een mengsel zijn na de teelt van wintergerst gezaaid.

Begrijpelijk

De hogere opbrengst bij zetmeelaardappelen is door de lagere besmetting met Pratylenchus penetrans (wortellesieaaltje) begrijpelijk. Die bij suikerbieten niet, want dat gewas is niet gevoelig voor Pratylenchus penetrans.

De bietenopbrengst in 2018 bij Tagetes gezaaid op 19 juli was 85 ton per hectare, terwijl dat bij de andere groenbemesters gemiddeld zo'n 65 ton per hectare was. 'Die opbrengsten van de suikerbieten zijn hoger dan we hadden verwacht. We kunnen er geen harde verklaring voor geven', zegt Visser.

Significant hoger

De afrikaantjes zorgen voor een forse verminderen van de besmetting met wortellesieaaltje. Dit geeft een significant hogere opbrengst bij zetmeelaardappelen. De hogere opbrengst dit jaar geeft duidelijk de duurwerking van Tagetes aan.

'De hoogste opbrengsten zetmeelaardappelen zien we bij Tagetes gezaaid op 19 juli en 15 augustus. Bij Festien is het effect kleiner dan bij Seresta, want Festien is minder gevoelig voor Pratylenchus penetrans', legt Visser uit.

Meevaller

Bij Japanse haver is de besmetting van Pratylenchus penetrans vergelijkbaar met zwarte braak. Bij het groenbemestingsmengsel is de besmetting door de aanwezigheid van waardplanten het hoogst. Visser: 'De opbrengsten na het mengsel vallen gezien de besmetting met Pratylenchus penetrans mee. Zo'n mengsel doet blijkbaar iets goed voor de bodem wat de schade door de aaltjes compenseert.'

De goede resultaten van Tagetes hebben volgens Visser te maken met de vroege zaai en de hoge besmetting van Pratylenchus penetrans. Volgens hem ligt het omslagpunt bij 300 aaltjes per 100 milliliter grond. Bij een lagere besmetting en/of later zaaien is het effect minder.