Britten streven naar beperking uienimport

Op een areaal van 9.000 tot 10.000 hectare produceren Britse uientelers in totaal zo'n 450.000 ton uien. Deze Britse productie is globaal onderverdeeld in 75 procent gele uien en 25 procent rode uien.

Naast de eigen teelt importeren de Britten jaarlijks zo'n 300.000 ton uien om aan de consumptiebehoefte te kunnen voldoen. De belangrijkste landen voor de invoer van uien zijn Nederland en Spanje. Daarnaast worden uien aangevoerd vanuit Nieuw-Zeeland en Egypte en afgelopen seizoen ook uit China.

Voor Nederland is Groot-Brittannië zonder meer een belangrijke exportbestemming. Het jaarlijkse volume dat wordt verkocht naar de andere kant van de Noordzee, varieert tussen de 100.000 en 140.000 ton op jaarbasis. Jaarrond is de aanvoer van uien vanuit Nederland relatief gelijkmatig is te zien aan de weekvolumes gedurende het afzetseizoen.

<iframe class='localfocusvisual' frameborder='0' style='width:100%;height:198px;overflow:hidden' src='https://localfocus2.appspot.com/5ddf83ae3d674'></iframe>

Trends

Onlangs in Creil tijdens het Quality inside Onion Symposium van de zaadfirma's Bejo en De Groot en Slot en uienverwerker Broer hield Ed Pissarro, landbouwkundige op het grote teeltbedrijf P.G. Rix Farms in Essex en Suffolk, een inleiding over de trends op de Britse uienmarkt.

Het akkerbouwbedrijf van de familie Rix met een totaalareaal van ruim 2.400 hectare begon vijftig jaar geleden met de teelt van uien in het zuidoosten van Engeland en richtte in 1995 een eigen verwerkingstak op onder de naam Stourgarden.

Tesco

Stourgarden levert nu in Groot-Brittannië alle uien die worden verkocht in de Tesco-supermarkten. Volgens Pissarro worden wekelijks gemiddeld 1.250 ton uien verpakt voor de supermarktketen die een marktaandeel heeft van ongeveer 25 procent.

Op jaarbasis verwerkt Stourgarden zo'n 85.000 ton veldgewas plantuien en zaaiuien. Daarvan is 40 procent eigen teelt en de rest is contractteelt bij een vaste groep uientelers.

Minder afhankelijk

Voor de aanvoer heeft Stourgarden zich tot doel gesteld om steeds minder afhankelijk te zijn van uien uit het buitenland. Dit vanwege de kwaliteit en ook vanwege de hogere inkoopkosten. Pissarro schetst dat de verwerker tien jaar geleden in de zomerperiode vaak nog voor een belangrijk deel afhankelijk was van uien die werden aangekocht vanuit Nieuw-Zeeland en Spanje.

'Dankzij bewuste investeringen in betere bewaarfaciliteiten en teeltoptimalisatie lukt het ons om elk jaar een week minder importuien te hoeven verwerken. Tegenwoordig halen we nog een beperkt volume uit Spanje en die uien laten we ook nog in eigen beheer telen.'

Productontwikkeling

Naast de productie van meer uien van een betere kwaliteit houdt Stourgarden zich bezig met productontwikkeling. 'We proberen het uienassortiment te verbreden met nieuwe verpakkingen en bijvoorbeeld ook met de levering van voorgeschild product. Verder testen we in de teelt en afzet regelmatig nieuwe uiensoorten zoals roze uien, stengeluien en niet-tranende uien.'

<iframe class='localfocusvisual' frameborder='0' style='width:100%;height:198px;overflow:hidden' src='https://localfocus2.appspot.com/5ddf837c42351'></iframe>

Over de uienoogst van 2019 is Pissarro over het algemeen goed te spreken. De gemiddelde opbrengsten schat hij op 55 ton per hectare.

'Het gros van de uien hebben we goed binnen kunnen rijden in de periode van half augustus tot eind september. Daarna is het nat geworden. Het is maar de vraag of we dit jaar de laatste uien nog kunnen rooien en dus of we voldoende eigen aanvoer hebben om het jaar door te komen.'