Ontario profileert zich als graanexporteur

De ligging tussen de grote meren in Noord-Amerika geeft Ontario een uitstekend klimaat voor de graanteelt. De belangrijkste graangewassen zijn soja (1,2 miljoen hectare), mais (870.000 hectare) en tarwe (430.000 hectare). Van de productie van deze gewassen wordt van soja bijna 60 procent verkocht naar het buitenland. Voor mais is dit ongeveer 10 procent en van de tarwe is 40 procent bestemd voor de export.

Voor het afleveren van de granen heeft Ontario een open zeeverbinding voor de containerscheepvaart richting Europa en Azië. De Canadese provincie beschikt zelf over overslaghavens voor de transport van bulkgrondstoffen (gmo-soja, mais en tarwe) in grote zeecontainers. Deze vaarroute met een groot aantal sluizen wordt in de winterperiode, vanaf eind november tot begin maart, meestal niet gebruikt vanwege het gedeeltelijk dichtvriezen van meren en verbindingskanalen.

De gmo-vrije soja voor vooral de Aziatische voedingsindustrie wordt vanuit de teeltregio's vervoerd met vrachtwagens of via de spoorwegen naar de grote havensteden in het westen (Montreal) of oosten (Vancouver) van Canada. Deze route is jaarrond te gebruiken.

Ontario wil zich nadrukkelijk profileren als producent en exporteur van granen. Het ontwikkelen van nieuwe markten is een van de kerntaken van telersorganisatie Grain Farmers of Ontario (GFO). 'Wij zoeken strategische mogelijkheden, met name voor de afzet van soja en mais', zegt Nicole Mackellar, manager marktontwikkeling bij GFO. 'Ons doel is om de markten waar we nu toegang toe krijgen vanwege handelsconflicten voor een langere periode te behouden.'

Gaten opvullen

Mackellar verwijst onder meer naar de export van gmo (genetisch gemodificeerde)-soja naar China. Maar ook bijvoorbeeld naar de tarwe die vanuit Ontario wordt verkocht naar Mexico en andere landen in Midden-Amerika. 'De VS zoekt de confrontatie met diverse landen. Wij kunnen profiteren door als aanbieder van granen de gaten op te vullen. Aan de andere kant zien we dat juist het belang van de VS als handelspartner afneemt.'

Voor de export naar Europese bestemmingen heeft Ontario veel baat bij het handelsverdrag CETA dat Canada heeft afgesloten met de Europese Unie, verklaart Mackellar. 'Zonder importtarieven zien we dat de interesse voor met name korrelmais en soja toeneemt. Het is een van de redenen waarom een land als Ierland is uitgegroeid tot de belangrijkste afnemer van mais vanuit Ontario.'

Een vergelijkbaar handelsverdrag is ook afgesloten met Aziatische landen. Landen als Japan, China, Maleisië en Vietnam zijn voor Ontario belangrijk voor de export van gmo-vrije soja. Van de totale soja-export van 2 miljoen ton is ongeveer een kwart gmo-vrij en daarvan komt ruim 90 procent terecht op de Aziatische markt.

Mackellar meldt nog dat er in Ontario serieuze zorg is over de ontwikkelingen rond de toelating van glyfosaat in de EU, in het kader van de teelt van gmo-mais en -soja. 'Als glyfosaat op termijn daadwerkelijk verboden wordt, dan komen er ongetwijfeld strenge residu-eisen. Voor ons kan dat in de teelt van de gmo-gewassen een behoorlijk probleem opleveren.'