15 procent boeren valt onder definitie kringlooplandbouw

Wat is volgens Verhoeven en Erisman de definitie van kringlooplandbouw?

Bij kringlooplandbouw gaat het om het optimaliseren van het bedrijfsrendement in de brede zin. Hierbij wordt er zoveel mogelijk gebruikgemaakt van zelfgeproduceerde grondstoffen, in evenwicht met en met respect voor de natuurlijke omgeving.

Hoe is een kringloopboer te karakteriseren?

Het zijn eigenzinnige boeren die meer uit minder halen. In de melkveehouderij voeren ze weinig voer en kunstmest aan en gaan ze niet voor een maximale, maar een optimale productie. Ze zijn kostenbewust, kiezen vaker voor lowtech oplossingen en stellen de bodem centraal in de bedrijfsvoering.

Hoeveel boeren vallen al binnen de definitie?

Volgens Verhoeven en Erisman werkt 15 procent van de boeren al in een kringloop. Dit zijn onder meer bedrijven die kiezen voor de hoogste efficiëntie en die moderne technieken inzetten om kringlopen te sluiten. Ook natuurinclusieve melkveehouders die sturen op de laagst mogelijke kostprijs met maximale benutting van eigen voer vallen hieronder. Evenals natuurboeren die het realiseren van nieuwe natuur voorop stellen en werken binnen de grenzen van de biodiversiteit.

Hoe groot is dan de groep die aan de bak moet?

Van alle bedrijven is zo'n 10 procent ingericht op een maximale productie met weinig oog voor maatschappelijke opgaven. Deze ondernemers opereren binnen de wet- en regelgeving, maar zoeken wel de grenzen op. De onderzoekers menen dat dit bedrijfstype niet kan omschakelen. 65 procent valt onder de gemiddelde landbouwpraktijk. Zij werken binnen de grenzen van wat nu mogelijk is en voeren delen van de kringlooplandbouw door.

Deze bedrijven kunnen nog grote stappen zetten, maar zien zich door financieringsverplichtingen ook gedwongen verder te groeien. Een groep van 10 procent weet extra inkomen te creëren uit natuurbeheer, maar is nog geen kringloopbedrijf.

Hoe kunnen bedrijven gemotiveerd worden in de omschakeling?

Erisman en Verhoeven schetsen drie optionele sporen. Bij een geleidelijke trajectscholing, training en aanpassingen in de markt en regelgeving voor de omschakeling zorgen. Bij een koplopersaanpak dient 5 tot 10 procent van de bedrijven als kopgroep die de sector op sleeptouw neemt. Hierbij is er veel aandacht voor pilots. Bij een rigoureuze aanpak wordt de sector geconfronteerd met harde productiekaders die vanaf 2030 gaan gelden.