Mest, stront aan de knikker

Column Melkvee Rudie Freriks 01 maa 2019 om 10:10uur

Het mag weer. Mest uitrijden bedoel ik. Ook weer zoiets waar sommige collega's bijkans smachtend naar uitkijken. Al was het maar omdat de opslag nog steeds te krap is. Maar ook het gevoel dat een nieuw groeiseizoen is aangebroken. Dat gevoel kregen we afgelopen weekend toch al vanwege het prachtige voorjaarsweer.

Daar gaat het dus al fout. De combinatie van mest uitrijden en mooi zonnig weer. Tenzij je er een bak water bij doet, verdampt de ammoniak uit de mest op het land wel heel makkelijk met dit weer. Weg stikstof. En daar hebben we al gebrek aan. Dus ik wacht toch nog even met mest uitrijden, hoewel de grond nu wel draagkracht heeft als gevolg van de droogte van afgelopen jaar. Dat is weer een ander aspect in al die afwegingen. Ik voel toch een zekere druk om snel te handelen, zodat er flink wat gras groeit, voordat er weer een fors neerslagtekort ontstaat.

Dat spelen met de elementen en omstandigheden op mijn bedrijf, daar kan ik erg van genieten. Toch bekruipt me de laatste tijd steeds meer het gevoel dat het plezier minder wordt. Al die regels rondom de mest. Regels die elkaar tegen spreken. Regels die, zo lijkt het, bij voorkeur bijzonder onpraktisch zijn.

Toen 35 jaar geleden de eerste regels rondom mest werden ingevoerd, was er veel voor te zeggen. Ook op ons bedrijf strooiden we ruim 400 kilo stikstof per hectare uit kunstmest en we reden de stront daar uit waar het, kijkend met de bril van nu, het minst schadelijk was. Het moest anders en minder met de mest en dat kon ook. Al was het best wennen.

Misschien wordt het eens tijd om de dagelijkse landbouwpraktijk te herontdekken

Rudi Freriks, melkveehouder in Luttenberg

Maar wat er de afgelopen jaren bij is gekomen, fosfaatreductie, fosfaatrechten, plafond zus, plafond zo, tig referentiedata, verbod links, voorschrift rechts. Het gaat nergens meer over. Hebben we een groeizaam jaar, gaan we door het fosfaatplafond omdat er zoveel gras groeit. Hebben we een slecht jaar, dan gaan we door het stikstofplafond, omdat er zo weinig gras groeit. Blijkbaar doet 10 procent minder vee er dan niet meer toe. En ja hoor, de minister eist weer eens actie van de sector.

Dus ook daar weten ze niets meer te bedenken. Misschien wordt het eens tijd om de dagelijkse landbouwpraktijk te herontdekken. Boeren willen en kunnen veel, ook op het gebied van mest. Dan hebben we wel een ministerie nodig die met ons meewerkt in plaats van ons steeds voor de voeten te lopen. Anders krijgen we allemaal stront aan de knikker.