Zomerse beslommeringen

Als er iets is wat irritatie blijft oproepen, dan zijn het wel de fosfaatregels. Vanaf het begin van het jaar had ik de veestapel aardig op het gewenste peil. Maar de productie van de koeien is dit jaar erg gestegen.

Natuurlijk selecteer je de minst productieve dieren eruit en blijven de betere lopen. Maar ik ben bijna 1.000 liter gestegen in productie per koe. Dan stijgt de fosfaatproductie op papier mee en moet ik extra dieren afvoeren. Zo word je nog chagrijnig als alles lekker loopt.

Ik heb even flink ingegrepen, zodat ik niet achter de feiten aan blijf lopen, ook met het oog op volgend jaar. Als je nu niet ingrijpt, dan moet je over een maand nog dieper snijden of dure fosfaatrechten kopen. In het eerste geval start je volgend jaar met te weinig koeien en aanwas vanuit jongvee is ook beperkt.

Verder is het droog, ook geen nieuws. We hebben dit jaar al best wat voer gewonnen. Dankzij beregening houd ik de koeien nog aan het weiden. Maar tegen deze droogte is niet te sproeien. Afgelopen week is op veel percelen het gras achteruit gegroeid, volgens mijn grashoogtemeter althans. Dat schiet niet op.

Ik hoop in elk geval de zode in stand te houden en kweek te voorkomen. Daar is mijn grond nogal gevoelig voor. De mais staat er gelukkig nog goed bij en lijkt geen vochttekort te hebben. Het waterschap mag hier wel een compliment voor hebben, want het houdt de sloten goed op peil.

Komende week gaat het laatste asbest van ons bedrijf weg. De helft van de ligboxenstal moet nog. Financieel past het en het moet toch een keer gebeuren. Dan ben ik van dat gezeur af. Meer dan dit is het niet. Even slikken en weer doorgaan. Daarvoor mag het dan wel weer een weekje droog zijn, dat dan weer wel.

Verder probeer ik me niet te ergeren aan al die clubjes die roepen om inkrimping van de veestapel. Daar kun je een verhaal over schrijven, maar daar heb ik nu geen zin in. Fijne zomer gewenst.