Ook landbouwmuseum moet zich aanpassen

Column Melkvee Rudie Freriks 08 jun 2018 om 08:36uur

Sinds een half jaar mag ik me voorzitter noemen van De Laarman. De Laarman is nu nog bekend als het Sallandse Landbouwmuseum. Het was ruim twintig jaar geleden begonnen als een uit de hand gelopen hobby van een boer die oude landbouwmachines verzamelde.

Deze boer, Jan Tielbeke, is lokaal bekend als Jan van Laarman. Vandaar de naam. Toen hij zijn verzameling op zijn eigen bedrijf niet meer kwijt kon, kwam een voormalige veevoerfabriek op zijn pad. Daar kon Jan zijn spullen opslaan. En met hulp van diverse vrijwilligers werd landbouwmuseum De Laarman opgericht.

Net zoals de landbouw zich moet aanpassen aan veranderingen in de maatschappij, moet ook De Laarman zich aanpassen. Oude landbouwmachines zijn wel leuk en historische festivals trekken ook best veel bezoekers, maar toch merk je dat de belangstelling langzaam maar zeker verandert. De toeristische markt vraagt een ander product.

Nu zoeken we vanuit de landbouw volop de dialoog met de samenleving. Collega's organiseren open dagen, zijn actief op social media et cetera. Ik zie daar een kans om een bijdrage te leveren met een nieuw verhaal vanuit het landbouwmuseum. Dan moet er wel het nodige gebeuren. Gelukkig is er bij alle betrokkenen het gevoel dat er iets moet veranderen.

De consument wil authentiek voedsel, maar koopt groente die is geteeld in een zeecontainer met vertical farming

Rudie Freriks, melkveehouder in Luttenberg

We zijn maar eens begonnen met op papier zetten welk verhaal we eigenlijk willen vertellen. Als thema hebben we gekozen voor 'van bord tot boer', vanuit de gedachte beginnend met een gedekte tafel vol eten: waar komt dat eten vandaan? Wat is ervoor nodig om te zorgen dat dit eten op jouw bord komt? En dan nemen we de route helemaal terug tot aan de boer die aan de basis staat van voedselproductie.

Het is nog wel een opgave dat verhaal te vertellen en in te vullen. Daarbij moet er ruimte en respect zijn voor datgene waarmee het landbouwmuseum is begonnen; dus ook een aantal oude landbouwmachines. Er moet ruimte zijn voor de voedselproductie van toen, maar ook voor hoe het nu gaat op hedendaagse boerderijen en - waar mogelijk - hoe het in de toekomst gaat. De consument wil authentiek voedsel, maar koopt groente die is geteeld in een zeecontainer met vertical farming.

Ik zoek nog mensen die kunnen helpen de verhalen gestalte te geven. Het is uitdagend, boeiend, maar ook een zoektocht naar hoe we de dialoog aangaan met de samenleving.