Het beste jongetje van de klas

Column Algemeen Tsjerk Terpstra 06 jul 2018 om 10:21uur

De Nederlandse agrarische sector neemt de rol van 'het beste jongetje van de klas' maar al te graag op zich. Althans, zo valt vaak te lezen in de pers en is op te maken uit reacties van boeren en tuinders, wanneer ze te maken krijgen met Europese wet- en regelgeving. Wanneer ze zich beklagen over de strenge toepassing van EU-regelgeving, wordt in Den Haag vaak gezegd: 'Het moet van Europa', terwijl dit niet altijd het geval is.

Dat Nederland vaak op de troepen vooruitloopt, is een feit. Maar dit is voor mij een wezenlijk verschil met het beste jongetje van de klas proberen te zijn. In tegenstelling tot de beste van de klas zal er meer sympathie uitgaan naar het jongetje dat op de troepen vooruit probeert te lopen.

Zo bleek aan het begin van deze zomermaand. Het Europees Parlement bereikte een akkoord met de Raad van landbouwministers en de Europese Commissie over het reduceren van antibiotica in de veehouderij. Regels voor het gebruik van antibiotica worden flink aangescherpt. Zo wordt het preventief gebruik van antibiotica straks alleen nog maar toegestaan onder zeer strenge voorwaarden.

In Nederland is het gebruik van antibiotica al lange tijd aan strenge voorwaarden gebonden. Door een succesvolle publiek-private samenwerking is het antibioticagebruik in Nederland met bijna 65 procent gedaald in minder dan tien jaar tijd.

Dat Nederland vaak op de troepen vooruitloopt, is een feit

Tsjerk Terpstra, lobbyist voor LTO Nederland bij de Europese instellingen in Brussel

In Nederland lopen we dus ver vooruit. Dit betekent niet dat het probleem van antibioticaresistentie in andere landen niet wordt erkend. Het staat wereldwijd hoog op de agenda.

Het probleem is echter dat er wel veel wordt gepraat, maar weinig concrete actie wordt ondernomen. Vaak spelen handelsbelangen hierin een rol. Landen zoals de Verenigde Staten zullen bijvoorbeeld niet blij zijn met de aangescherpte EU-normen voor het gebruik van antibiotica voor geïmporteerde levensmiddelen.

Ook in Europa werd weinig progressie geboekt. De Europese Unie stelde in 2011 haar eerste actieplan op, maar dit leidde in de daaropvolgende jaren niet tot de wenselijke omslag in de sector.

Precies een jaar geleden werd een tweede actieplan opgesteld. Hopelijk zal dit samen met de nieuwe wet- en regelgeving wel leiden tot het gewenste resultaat en zal uiteindelijk ook de rest van de wereld dit voorbeeld volgen. Het zou mij niet verbazen, wanneer de Nederlandse aanpak hierbij als voorbeeld zou dienen.

Vooruitlopen loont.