'Zelfvertrouwen kinderen groeit op boerderij'

Kinderen vond ze nog leuker dan koeien. Daarom deed Nooijens een opleiding Pedagogisch medewerker. Maar eigenlijk kan het best samen, leerde ze van een film over een agrarisch kinderdagverblijf. Toen was ze niet meer te stuiten.

Behalve vakkennis, vergt de opzet van een agrarisch kinderdagverblijf de nodige investering. 'Daarom is het echt een beslissing geweest van de hele maatschap; mijn vader en moeder, mijn vriend en ik zelf. We hebben twee bestaande loodsen helemaal omgebouwd en geïsoleerd en er vloerverwarming aangelegd. Een investering met een terugverdientijd van minimaal zes jaar', vertelt ze.

Ruime opzet

Het Blesje, zoals de crèche op het melkveebedrijf in het Noord-Brabantse Etten-Leur heet, is zeer ruim opgezet. Het verblijf zelf oogt groot, licht en luxe. Behalve de centrale speel- en verblijfsruimte, zijn er een keuken en verschillende slaapkamertjes. De buitenruimte, omheind met een stevig hekwerk met kindersloten, bestaat uit een speelwei, ren met kippen en konijnen, klimoptunnel, glijbaan, zandbak en uitgebreide moestuin. Ook is er buiten slaapgelegenheid voor de hele kleintjes.

Er is plek voor zestien kinderen (van 0 tot 4 jaar) per dag. 'Maar ik wil rustig opstarten en niet meteen met personeel werken, ook omdat ik met 21 jaar nog jong ben. We hebben nog helemaal geen reclame gemaakt; alleen de officiële opening half mei heeft wat publiciteit gegeven.'

Boven verwachting

Het is tot nu toe helemaal vanzelf gegroeid, stelt Nooijens. 'Ouders kloppen aan, omdat ze vallen voor onze visie; het zijn mensen die zelf van het platteland komen, maar ook juist ouders die middenin de stad wonen en niet zoiets kunnen bieden rond hun eigen huis. Het gaat boven verwachting goed', zegt ze. Haar moeder springt af en toe bij en verder zijn er twee invalkrachten op afroep beschikbaar.

Ze is aangesloten bij de Verenigde Agrarische Kinderopvang (VAK), de brancheorganisatie die boeren ondersteunt bij de start en exploitatie van een kinderdagverblijf. 'De rust, ruimte en het ritme van de dagen en seizoenen op de boerderij laten kinderen op een natuurlijke manier in contact komen met de natuur en dieren. Dat komt hun lichamelijke, geestelijke en emotionele ontwikkeling erg ten goede.'

Groene Pedagogiek

Nooijens had al pedagogische kwaliteiten door haar opleiding, maar maakt tevens dankbaar gebruik van de richtlijnen voor Groene Pedagogiek van de beroepsvereniging. 'De kinderen zijn een groot deel van de tijd buiten. Ze leren in hun eigen tempo contacten leggen met elkaar en de dieren. Spelenderwijs leren ze waar het eten vandaan komt. We laten zien dat er een plantje groeit als je een zaadje in de grond stopt, dat het plantje groot wordt en je de vruchten of blaadjes kunt eten en hoe je die in de keuken klaarmaakt', geeft Nooijens aan.

'Door zelf dingen te ontdekken, worden de kinderen zelfredzaam, krijgen ze meer zelfvertrouwen en leren ze wat ze aankunnen. Op de boerderij komen ze daarvoor genoeg uitdagingen tegen', vertelt ze.

Contact met de boer

De kinderen krijgen een gevarieerd dagprogramma met als hoogtepunt een begeleid bezoek aan de koeien. Gekleed in speciale overalletjes voeren ze de dieren en vegen ze de vloer aan. Ook de ontmoeting met de boeren roept altijd enthousiaste reacties op.

De aansluiting bij de beroepsvereniging VAK zorgt voor een professionele aanpak en ook voor enige bescherming tegen te felle concurrentie; de leden hebben afgesproken niet in elkaars vaarwater te zitten.

Ook is er een zoönosebeleid; de veearts controleert of de dieren geen ziekten hebben die op mensen overdraagbaar zijn. 'Bij de intake vertellen we de ouders dat hun kinderen best een keertje vies zullen worden en in contact komen met modder, voer en mest. Het gaat altijd om ouders die bewust hiervoor kiezen en die het juist belangrijk vinden dat hun kind met zoveel mogelijk natuur in aanraking komt.'