Melkveehouder 'versloft' gras te meten

Het is een nieuw aanbod op de markt: het weidegras gedurende het groeiseizoen laten meten in plaats van dat als melkveehouder zelf doen. Wim Honkoop en Youri Egas, respectievelijk adviseur bij PPP-Agro Advies en docent bij Hogeschool InHolland, zijn betrokken bij Mijngraslandplan.

Vanuit hun achtergrond merkten de twee ondernemers de afgelopen jaren op dat wekelijks meten van het weidegras, ondanks alle goede bedoelingen en voornemens, er bij de meeste melkveehouders meestal bij blijft. Daardoor scharen ze hun koeien veelal toch weer op gevoel in en uit een weideperceel, wat vaak resulteert in een niet gepland en gewenste overschotten of tekorten aan goed weidegras gedurende het seizoen.

'Als er wordt gekuild of mest uitrijden staat op het programma, dan krijgt dat voorrang en blijft het meten erbij', zegt Egas. 'Zo versloft het.'

Planning

Honkoop en Egas ontwikkelden daarop een graslandmeetservice. 'Grascontrole' durven ze het niet te noemen. 'De hoeveelheid aanwezig gras en de verwachte groei worden in kaart gebracht met een bijbehorende planning, maar nog niet de voederwaarde van het gras. Een 100 procent vergelijking met melkcontrole gaat nu dus nog mank, maar op de lange termijn willen we die wel realiseren', aldus Egas.

Vorig jaar begonnen de twee ondernemers bij vijf melkveehouders, dit jaar rollen ze hun service verder uit. 'Wij bieden een basispakket aan waarbij we wekelijks meten van begin mei tot en met eind september. Dat zijn 22 weken en metingen', licht Honkoop de werking toe.

Bijsturen

'Voorafgaand bespreken we met de melkveehouder welke percelen hij wil en kan gebruiken voor weiden. Wekelijks wordt na meting dan in kaart gebracht hoeveel gras er per perceel groeit en waar een overschot of tekort wordt verwacht. Met al dan niet maaien en bijvoeren kan de ondernemer dan bijsturen. De kosten zijn deels afhankelijk van het aantal hectares dat we moeten meten, maar liggen gemiddeld rond de 1.500 euro per bedrijf per seizoen.'

De maaipercelen worden in de overzichten meegenomen, maar beperkt gemeten. De opbrengstmeting is bij zwaardere sneden volgens Honkoop en Egas niet secuur genoeg.

Drones niet praktijkrijp

Datzelfde geldt voor het werken met drones. 'Daar wordt volop over gesproken en natuurlijk volgen wij die ontwikkeling ook', vertelt Honkoop. 'Maar met drones kun je nu nog niet meer dan een soort groenindex maken op basis van speciale camerabeelden. IJklijnen van de bepalingen naar droge stof zijn nog niet praktijkrijp. Drones nemen in de toekomst het gras meten echt over, maar het duurt nog zeker vijf jaar voor we zover zijn', verwacht hij.

Het op grotere schaal bijstaan van melkveehouders is wel wat wordt beoogd. En dan vooral de groep ondernemers die nu moeite hebben om de beweiding goed te plannen. 'De paar veehouders bij wie we vorig jaar zijn begonnen met meten, zijn meestal al bewust met de weideplanning bezig. Daarom stapten ze ook in', zegt Honkoop.

'Dat is leuk, maar we hopen juist ook een grotere groep iets minder fanatiekelingen te bereiken. Want veel boeren kunnen op gevoel goed weiden, maar een aantal zeker niet, ook al denken ze dat soms wel.'

Veelgemaakte fouten

Die categorie maakt volgens Honkoop en Egas onder andere vaak de fout om te veel te maaien als er een grasoverschot lijkt te zijn. 'Met name in het late voorjaar en het begin van de zomer moet je zuinig met het beschikbare weidegras zijn. De hergroei is dan veel lager dan in het voorjaar. Dit verrast veel veehouders elk jaar weer, waardoor ze meer moeten bijvoeren op stal en de koeien in te kort gras lopen', motiveert Egas.

Een andere 'fout' noemen de twee ondernemers het strip- of rantsoenweiden langer dan drie dagen op één perceel, waarbij de dieren de laatste dag een te zware snede krijgen. 'De uitschaarlengte op het achterste deel van het perceel blijft dan te hoog. Daar lijdt de smakelijkheid onder bij de volgende keer weiden.'

'Eerlijk is eerlijk, we merken vaak dat melkveehouders de dienst te duur vinden. Dat heeft er enerzijds mee te maken dat het nog niet 'normaal' is om het gras meten uit te besteden, terwijl melkcontrole volledig is ingeburgerd', aldus Honkoop.

Niet direct zichtbaar

Een andere reden is dat de voordelen vaak niet in directe zin zichtbaar zijn. 'Als de voervertegenwoordiger een nieuw brokje aanreikt, dat meteen zorgt voor een kilo melk per koe meer in de tank, dan zie je dat direct terug in euro's. Meer opbrengst en betere benutting van eigen grasland leveren absoluut ook rendement op, maar dat is vaak slechts indirect meetbaar en merkbaar voor de melkveehouder', vervolgt de adviseur.

'Daarbij wordt extra arbeid in de stal vaak niet als een probleem ervaren, terwijl een draad extra spannen in de weide al snel als te veel rompslomp wordt gezien. Om die reden is de perceptie tussen melkcontrole en een grasmeetservice nog lang niet gelijk.'