Gelderland wil af van behandelbedrag faunaschade

Tijdens de vergadering van de Commissie Ruimtelijke Ordening, Landelijk Gebied en Wonen (RLW) woensdag bleek dat er brede steun is in de Provinciale Staten van Gelderland om dit behandelbedrag af te schaffen. Waarschijnlijk komt er een 'statiegeldregeling' voor terug. In dat geval wordt bij toekenning van de schade door wild het aanbetaalde bedrag weer teruggestort.

Gedeputeerde Jan Jacob van Dijk (CDA) wil de verandering nog wel bespreken in het Interprovinciaal Overleg (IPO). Volgens hem is het belangrijk dat er meer eenheid komt in het beleid van de provincies.

Veel verschil

SGP-statenlid Bennie Wijnne, die het onderwerp in de commissie op de agenda zette, is dit met hem eens. Hij wijst er tegelijkertijd op dat er al heel veel verschil is in de aanpak van provincies. 'Limburg is op dit moment de enige provincie die helemaal geen behandelbedrag in rekening brengt. Voor de rest is er heel veel verscheidenheid, bijvoorbeeld over van welke dieren schade vergoed wordt.'

Als eenheid niet gerealiseerd kan worden, gaat Gelderland dit aanpassen. 'Ik verwacht dat we dit in oktober kunnen regelen, zodat de aanpassing in 2018 een feit kan zijn.'

Naast het behandelbedrag is er voor boeren ook nog een eigen risico van 5 procent van de schade met een minimum van 250 euro. Wijnne: 'Dat gaat niet veranderen. Het blijkt dat ondernemers daar veel minder moeite mee hebben dan met het behandelbedrag.'

Edelherten

Namens LTO Noord sprak melkveehoudster Eefje Meihuizen uit Leuvenum in de commissie. Het aantal herten is sinds eind jaren tachtig bij haar in de omgeving gestegen van 60 á 80 tot bijna 700 stuks nu. Per diersoort moet de schade apart gemeld worden. In totaal betaalde Meihuizen vorig jaar 1500 euro aan behandelkosten.

Meihuizen: 'De Edelherten lopen het hele jaar door op onze percelen gras te vreten. Zij vreten daarbij met name de eiwitrijke puntjes uit het gras. We hebben daardoor niet alleen veel minder gras voor onze koeien, maar ook nog eens gras dat van mindere kwaliteit is. Die eiwitrijke puntjes komen namelijk niet in het kuilvoer, de wintervoorraad. Het is voor ons onmogelijk om met 43 hectare grasland voldoende voer te winnen voor onze koeien en zijn hierdoor genoodzaakt extra voer aan te kopen.'