Snel aan de slag met gezonde bodem

De laatste tijd hebben we te maken met allerlei vreemde weersverschijnselen zoals hagelstenen zo groot als tennisballen, zoals de Limburgse gedeputeerde Patrick van der Broeck onlangs schreef in Nieuwe Oogst. Nog steeds wordt niet het verband gelegd tussen dit natuurverschijnsel en de povere buffering van broeikasgassen zoals CO2 in onze cultuurbodem.

CO2-buffering in onze bodem vindt alleen massaal en effectief plaats in levende bodems. En wat wil nou het 'toeval', juist bij biologische bedrijven vindt gemiddeld de meeste CO2-vastlegging in bodems plaats en wordt het meeste effect gegenereerd om juist die tennisballen die onze kassen bombardeerden tegen te streven.

Buffercapaciteit

Ik druk mij voorzichtig uit. Natuurlijk is dat 'tegenstreven' met dat miniarsenaal biologische landbouwgrond een bescheiden factor (zeker in Limburg, de twee-na-laagste in Nederland), maar dat kan uitgroeien tot een enorme buffercapaciteit van CO2. Zelfs een buffering die niet is uit te drukken in gasvorm, maar in een vele malen grotere maateenheid, namelijk in kubieke kilometer grafiet (vaste CO2).

Ik zag die hoopgevende getallen in januari op de Oxford Real Farming Conference (ORFC) in Oxford, uitgerekend voor hectaren aardappelen, mais en andere producten. Het uitgangspunt was groeiend en bloeiend in de levende bodem. Het enige dat we zouden hoeven te doen, is dat landbouwers ook beheerders worden van (micro)biologie in onze cultuurbodems en ze hierop waarderen. Het enige....?

Bodemkaart

Er moet een bodemkaart komen die verwijst naar de plek waarvan je je aardappel, appel of andere groente eet. Je eet immers alleen maar gezond van een levende en gezonde landbouwbodem.

Boerderijen dan maar inkleuren? Ik voorspel dat het een interessante en uitdagende kaart wordt met boerderijbodems variërend van zo dood als de maan tot een bodemleven gelijk aan een bos, met als motto: 'Weet wat jezelf eet en je kinderen te eten geeft'.

Koper spuiten

Betekent dit dan dat ieder biologisch bedrijf automatisch de groene stip van levende bodems verdient? Ik vrees van niet. Net als bij de aardappelteelt wordt in de biologische druiventeelt in het buitenland veel gespoten met koper. Niet bepaald een zegen voor het bodemleven. In 2016 werden de grenzen van het koper spuiten drastisch verhoogd. En dat in het goede wijnjaar 2016.

Een goed druivenjaar? Zie het dan ook eens in het perspectief van het vele spuiten en de achteruitgang van de gezondheid van onze cultuurbodems. Gezonde eigen cultuurbodems vormen een enorm kapitaal.

Goudgerande toekomst

Is er dan alleen maar kommer en kwel en is er geen toekomst? Jazeker, die is er wel. Zelfs een goudgerande toekomst voor de landbouw, maar dan moet ook de politiek inzien dat die toekomst beslist niet bestaat zonder het leven in onze cultuurbodems te eerbiedigen en er daadkrachtig op te sturen.

Een ontdekking die overigens ook Bayer & co heeft gedaan en inmiddels hierop koerst bij haar productontwikkeling van microbiologische gewasbescherming. Natuurlijk ingebed in haar verdienmodel, 'step by step'. Haar tempo, maar ook andere gezonde bodeminitiatieven zouden beslist versneld en gestimuleerd moeten worden door vakorganisaties als LTO Nederland en de overheid.

Peter Pelzerwijnboer in Eys