Animo voor Kokodama neemt toe

Het ontwerp van de Kokodama heeft René van Kester samen met zijn vrouw Monique gemaakt. De naam van het gepatenteerde product is afgeleid van het Japanse koke (mos) en dama (bal). De kokosbollen importeert hij uit Sri Lanka. Ze zijn handgemaakt van natuurlijke materialen en zonder kinderarbeid.

Van Kester komt oorspronkelijk uit de plantenhandel. 'Ik kocht in Italië mosstokken in als ondersteuning voor planten. Die werden met de hand gemaakt, maar waren belastend voor de natuur. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een alternatief.'

Dat vond hij in kokosvezels, en zo is hij in Sri Lanka terechtgekomen. 'Ik heb verschillende leveranciers bezocht en ten slotte een soort fabriekje opgericht dat vezels verzamelt en daarvan handmatig producten samenstelt.'

Succes

Van Kester begon met het produceren van kokosstammen om planten bovenop te poten. 'Ik heb geprobeerd kwekers te interesseren, maar die hadden weinig animo. Uiteindelijk heb ik toen zelf een kwekerij van 2 hectare gekocht, waar ik petunia's kweek. Die heb ik op mijn kokosstammen gezet en op de markt gebracht. Dat is nog steeds een succes.'

Naast de kokosstammen heeft de ondernemer zo'n vijftien jaar kokosvezel geïmporteerd om geluidsschermen van te maken. 'Dat bedrijf heb ik verkocht, om in alle rust nieuwe ideeën uit te kunnen werken.'

Een van die nieuwe ideeën was de Kokodama. 'We hebben er planten bij gezocht die natuurlijk, laag, vol en mooi ogen', zegt Daan Tas, verantwoordelijk voor in- en verkoop en kwaliteitscontrole. 'We kopen de planten in bij kwekers en brengen zelf het product in de bol op de markt. Zo houden we de kwaliteit in de hand.'

Er is een goed contact met de kwekers: Smit Kwekerijen in Sappemeer voor groene planten, Eurocactus in Nieuwveen voor cactussen en Optiflor in Monster voor phalaenopsis. 'Zelf kweken we petunia en succulenten voor de Kokodama.'

Ontvangstruimte

De Kokodama is verkrijgbaar in vier maten: 12, 15, 17 en 25 centimeter, waarbij de kleinere maten vooral geschikt zijn voor succulent, cactus en kalanchoë en de grotere voor groene planten zoals de rhipsalis en de petunia. 'We hebben kortgeleden op de voorpagina van de folder van Intratuin gestaan. Dat heeft ervoor gezorgd dat veel inkopers van exporteurs hierheen zijn gekomen om te kijken wat de mogelijkheden zijn', zegt Tas.

Voor de ontvangst van klanten heeft het bedrijf een sfeervolle ontvangstruimte met een vijver. 'Vijftien jaar geleden was ik een van de eersten met zo'n ruimte', zegt Van Kester. 'Ik wilde een relaxte sfeer creëren waarin klanten zich prettig voelen.'

Inspireren

Op standaards in vier verschillende maten staan de Kokodama's uitgestald. 'Op een halve vierkante meter passen twintig tot veertig planten, hangend in de kokosbollen. Door te laten zien wat ermee kan hopen we onze bezoekers te inspireren', zegt Tas.

'Dat is ook wel nodig, want zo'n hangend concept op de markt brengen kost veel moeite', vult Van Kester aan. 'Daarom staan we ook bij de pyramide op de veiling in Naaldwijk.'

Naast de productie van de Kokodama en de kwekerij heeft Van Kester de Stichting Kokodama opgericht. 'Daarmee steunen we alleenstaande moeders in Sri Lanka, die vaak weinig financiële middelen hebben. Ze kunnen de touwtjes voor de Kokodama's knopen terwijl ze hun kinderen om zich heen hebben, zodat ze een centje kunnen bijverdienen.'

Geld voor schoolmaterialen

'Een klein deel van de opbrengst van de Kokodama is bestemd voor schoolmaterialen voor de kinderen in Sri Lanka', legt de ondernemer uit. 'Ik ga er één keer per jaar heen om zelf schriften, balpennen en potloden voor het geld te kopen, zodat er niets aan de strijkstok blijft hangen. De plaatselijke bevolking vervaardigt de kokosbollen voor het grootste deel handmatig. Ik heb in Afrika gewoond en daar gezien dat je de mensen er niet mee helpt door te automatiseren. Door veel mensen van werk te voorzien kunnen ze allemaal een boterham of rijst eten.'

Er zit een stijgende lijn in de verkoop van de Kokodama. 'Het blijft een nicheproduct en trendgevoelig. Als het niet meer aanslaat, ga ik weer iets nieuws verzinnen', zegt Van Kester.

'De ervaring leert dat mensen bang zijn om te veranderen. Ze zijn gewend aan een bepaald product. Je moet veel tijd en geld investeren om daar doorheen te breken en blijven hopen dat je dat een keer terugverdient.'