'Een koe voelt als een auto met stoelverwarming'

Deze zaterdagmiddag telt de workshop koeknuffelen bij de Koel'nbekke tien deelnemers. Van een moeder en dochter uit Almelo tot een gezin uit Zwolle. De groep voert het jongvee, geeft de jongste kalveren melk en krijgt als kers op de taart de mogelijkheid om te knuffelen met de koeien. Voor die opbouw, van jong naar oud, is bewust gekozen. 'Als je op een bedrijf bent, is het mooi dat je alles ziet', vindt Eline Spalink. Zij besloot in 2016 de workshop koeknuffelen in het leven te roepen op het familiebedrijf in het Overijsselse Geesteren.

'Mensen hebben recht op een compleet verhaal. Soms komen ze alleen voor het knuffelen, maar dat raden we af. Ze onderschatten hoe groot de dieren zijn en durven dan vaak niet. Door het jongvee en de kalveren erbij te betrekken, kunnen ze langzaam wennen om uiteindelijk tot het koeknuffelen te komen', zegt Spalink.

Speelse manier

De melkveehouder vindt het niet alleen leuk om haar bedrijf te laten zien, maar ze vindt het ook belangrijk. Na haar studie Agrarisch Ondernemerschap in Leeuwarden besefte ze dat ze meer wilde dan alleen dieren verzorgen. 'De sector kan wel wat positiviteit gebruiken. Op deze manier kunnen we mensen op een speelse manier in contact brengen met de dieren. Maar we willen ook laten zien dat de koe gewoon een mooi dier is.'

Een van de deelnemers aan de workshop is Yara Lugtenberg uit het Drentse Emmen. Zij is in haar eentje afgereisd naar Geesteren. 'Ik heb het cadeau gekregen voor mijn achttiende verjaardag. Het is iets waar ik jaren naar uit heb gekeken. Waarom? Omdat koeien heerlijke dieren zijn. Loom, lomp, rustig. Ik vind ze verschrikkelijk schattig.'

Koemuniceren

Helemaal onbekend met het boerenleven is Lugtenberg niet. Vroeger kwam ze al op de boerderij bij vrienden en vriendinnen. Ze heeft het altijd opgezocht. Tijdens de workshop leert ze hoe ze moet 'koemuniceren'. Hoe benader je een koe? Welke benadering gebruikt een koe richting de mens? Vragen waar ze deze middag antwoord op krijgt.

'De koeien die het leuk vinden, vinden het ook echt leuk', zegt Spalink. 'Sommige koeien doen de ogen dicht of gaan door met waar ze mee bezig waren. Dat is een teken dat ze zich op hun gemak voelen. Hoe je een band opbouwt met een koe? Door haar eerst langzaam te benaderen. Kennismaken door te aaien. Maar vooral door zelf rustig te zijn. Een koe merkt het als je onrustig of gespannen bent. Hoe rustiger jij bent, hoe sneller de koe zich op haar gemak voelt. Het moet van twee kanten komen.'

Lugtenberg staat er versteld van hoe actief de koeien willen knuffelen. 'Ze zoeken het echt op. Hoe het voelt? Heerlijk, dit is echt geweldig. Het is nog lekkerder dan ik had verwacht. Alsof je in de auto zit met stoelverwarming. Als ik iets hoopte, was het dat een koe met haar kop op mijn schoot zou gaan liggen. Dat is gebeurd. Ik word hier zo gelukkig van', glundert ze.

Kritische vragen

Er komen ook kritische vragen. 'Is dat hok niet veel te klein voor die kalfjes?' En: 'Wat zielig, dat oormerken. Doet dat niet zeer?' Spalink heeft er geen moeite mee. 'Dat is een van de redenen waarom we ons bedrijf openstellen. Nu zijn mensen er zelf bij en kun je het uitleggen. We hebben de gelegenheid om ons verhaal te vertellen. Als mensen het van dichtbij hebben gezien, kunnen ze er ook beter een mening over vormen. Er zitten vaak waardevolle vragen tussen', vindt de melkveehouder.

'In het begin zijn we regelmatig voor gek verklaard. Vroeger werd de koe gezien als verdienmodel voor haar melk en vlees. Er moest geld mee worden verdiend. Dat is nog steeds zo, maar je benadert koeien tegenwoordig anders. Bovendien is ons Fleckvieh-ras knuffelbaar. Wij hebben bewust voor deze manier van boeren gekozen', legt Spalink uit.

De familie Spalink beschikt over 20 hectare landbouwgrond, pacht en eigendom. 'Wat betreft aantallen hebben wij een klein bedrijf. Als je veel koeien wilt houden, dan moet je ook veel grond hebben. Wij hebben nooit veel grond gehad. Door de jaren heen is dat wel gegroeid, maar 1 hectare kost 100.000 euro. Dan groei je nooit hard', legt de ondernemer uit.

Het is ook geen doel op zich om te groeien. 'Dit is hoe wij het graag doen. Wij vinden het leuk om er allerlei dingen naast te doen, zoals workshops of kinderfeestjes', zegt Spalink. 'Het is een neventak van mij en mijn moeder Dinie, naast het familiebedrijf. Onze kracht is vooral dat we veel zelf en met elkaar doen. Mijn vader en broer hebben een klusbedrijf, dus we doen veel zelf. Ik heb het altijd leuk gevonden om andere mensen iets te laten zien. Dat dat uiteindelijk heeft geleid tot het knuffelen van koeien, had ik ook niet verwacht.'