Hoge druk valse meeldauw, resistentie tegen middelen ligt op de loer

'Valse meeldauw is behoorlijk aan de orde', vertelt teeltadviseur Luc Remijn van Delphy. 'Er worden in de praktijk veel aantastingen gevonden op uienpercelen en er zijn ook nog veel problemen te verwachten. Dit met het oog op het aanhoudende natte weer en de lange incubatietijd van de schimmel (vaak meer dan twee weken). Voor telers is een effectieve bestrijding lastig vanwege de beperkte beschikbaarheid van fungiciden die goed werken.'

Remijn schetste dinsdag 17 juli de problematiek van de bestrijding van valse meeldauw tijdens de zomerexcursie van het Uien Innovatie Kennis Centrum (UIKC) op proefbedrijf Rusthoeve in Colijnsplaat. De teeltadviseur stelt dat er vooral zorg is over het risico van het ontstaan van resistenties van fungiciden die nu nog goed werken tegen valse meeldauw. Hij legt uit dat van de drie effectieve middelen twee dezelfde werkzame stof bevatten.

In een overzicht laat Remijn zien dat uientelers, naast Fandango, alleen nog Zorvec Endavia en Orondis Plus hebben als middelen die goed werken op valse meeldauw. De laatste twee middelen hebben oxathiopiproline als werkzame stof.

'Bij de huidige druk zijn schema's met tien bespuitingen geen uitzondering. Fandango mogen de telers maximaal vier keer gebruiken. Als dan de focus ligt op valse meeldauw betekent het dat zes bespuitingen uitgevoerd worden met dezelfde werkzame stof', vertelt de teeltadviseur.

Onwenselijk vanwege resistentie

Zo'n intensief schema is weliswaar wettelijk toegestaan, maar volgens Remijn onwenselijk vanwege de FRAC (fungicide resistance action committee)-richtlijnen om resistentie van fungiciden tegen te gaan. Het advies is om hooguit een derde van de bespuitingen uit te voeren met middelen die oxathiopiproline bevatten en niet meer dan de helft van de bespuitingen uit te voeren met een strobilurine, zoals Fandango, Amistar of Signum.

'Als we ons nu aan die richtlijnen houden, dan kunnen we hooguit vier of vijf bespuitingen uitvoeren met middelen die sterk zijn op valse meeldauw. Dit jaar is dat met de huidige ziektedruk veelal onvoldoende', constateert hij. Dat geldt ook voor uientelers die gebruikmaken van waarschuwingssystemen. De ervaring leert dat die systemen dit jaar niet helemaal waterdicht zijn in hun voorspelling, meldt Remijn.

'De conclusie is dat het spuitschema voor de uienteelt gevoelig is voor resistentie van de nog beschikbare middelen en ook om de bespuitingen tegen valse meeldauw goed dekkend te houden. Er is veel behoefte aan nieuwe sterke fungiciden die gebaseerd zijn op nieuwe werkzame stoffen. Verder moet de uiensector in geval van infecties en aantastingen consequent handelen om de ziektedruk in teeltgebieden laag te houden', stelt Remijn.

Geen verband met bioteelt

Op een vraag wat de invloed is van biologisch geteelde uien op de infecties in bepaalde regio's, zegt Remijn dat hij geen direct verband ziet. 'Ik wil zeker niet met de beschuldigende vinger wijzen naar de biosector. Ook gangbaar zijn er verschillen en gaat in de bestrijding van valse meeldauw niet altijd alles goed en kan de infectiedruk toenemen'

Voor valse meeldauw hanteert Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) een teeltvoorschrift waarin een bestrijdingsplicht geldt voor ziektehaarden van de schimmel in uienpercelen. De controle daarop wordt uitgevoerd door het Bloembollenkeuringsdienst (BKD).