Profiel: Jean Rummenie weet wat hij in Brussel op tafel kan leggen

'Hij weet heel goed hoe de hazen lopen', is de eerste reactie die opkomt bij iemand die gevraagd wordt naar de tot op heden voor de Nederlandse sector onbekende Rummenie. Onbekend in eigen land wil overigens niet zeggen dat de geboren Amsterdammer (70) zijn sporen in de land- en tuinbouw niet heeft verdiend.

Tussen 1989 en 2020 zwierf Rummenie, met korte tussenpozen in een rol op het Haagse ministerie, als landbouwraad over de wereld. Namens het ministerie van Landbouw en tussentijds het ministerie van Economische Zaken promootte hij de export van Nederlandse agrarische producten. Daarnaast ondersteunde hij in die landen de ontwikkeling van duurzame landbouw met kennis en innovaties.

Focus op voormalig Oostblok

Namens de Nederlandse landbouwsector voerde hij onderhandelingen in landen als Mexico, Cuba, Indonesië, Maleisië, Hongarije, Roemenië, Polen, Argentinië, Mexico en Singapore. In een groot deel van zijn ambtelijke carrière lag de focus op het voormalige Oostblok, vooral landen die nu lid zijn van de Europese Unie.

Met zijn internationale ervaring is het Rummenie die de BBB naar voren schuift als onderhandelaar in Brussel. Daarmee krijgt hij een zeer belangrijke rol in het bereiken van de doelen die zijn partij in het hoofdlijnenakkoord van dit kabinet heeft laten opnemen. Een nieuwe derogatie, aanpassingen van de nitraatrichtlijn en een soepelere omgang met het natuur(stikstof)beleid komen op zijn bordje.

Als geen ander weet Rummenie dat je bij de Europese collega's niet met lege handen aan moet komen. Met zijn kennis van de landbouw in de andere (Oost-)Europese lidstaten kent hij de behoefte van de boeren daar. Dit kan een belangrijke troef zijn bij het sluiten van Europese deals, waarbij je als onderhandelaar ook wat te bieden moet hebben. Zijn strategie zal niet die 'met de vuist op tafel' zijn.

Bij zijn terugkeer in Nederland ervoer Rummenie hoe het karakter van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit in de loop der jaren is veranderd, zegt een agrariër die rond de Tweede Kamerverkiezingen contact met hem had. De promotie van landbouwproducten van vaderlandse bodem is naar de achtergrond geraakt en de focus is meer gericht op verduurzaming en innovatiekracht.

In zichzelf gekeerd land

In een interview vlak voor die verkiezingen met de website Den Haag Centraal zegt hij daarover: 'Toen ik eind jaren tachtig vertrok, was Nederland een internationaal georiënteerd handelsland. Bij mijn terugkeer trof ik een navelstarend, in zichzelf gekeerd land. Dat zie je ook in de stikstofcrisis. Ons criterium is vierduizend keer zo streng als dat van Duitsland, volkomen uit balans. In de hele wereld wordt onze landbouw geprezen als het efficiëntste en duurzaamste systeem.'

Rummenies terugkeer in Nederland viel samen met het begin van de boerenprotesten. Zijn betrokkenheid bij de land- en tuinbouw blijkt uit het feit dat hij zich mengde onder de boeren en tuinders die in zijn huidige woonplaats Den Haag protesteerden. In datzelfde interview: 'Op het Malieveld sprak ik varkensboeren wier kinderen zich schaamden voor hun vaders beroep. Dat raakte me.'

Rummenie meldde zich vervolgens bij Caroline van der Plas. Het contact resulteerde in de achtste plek op de BBB-lijst voor de Tweede Kamerverkiezingen, die zetel werd maar net gemist. Nu geeft ze hem in kabinet-Schoof een post naast minister Femke Wiersma. Ondanks dat zij ook al een aantal jaren meeloopt in diverse bestuursfuncties in de sector zal ze niet zonder de internationale kennis en ervaring van Rummenie kunnen.