Brede demo met eggen een schoffels

In het Duitse Drensteinfurt werd op het biologische bedrijf Biolandhof Angenendt een uitgebreide demo gegeven over mechanische onkruidbestrijding. Het organiserende Bioland Landesverband NRW, de vereniging van biologische telers, haalde volop wiedeggen en schoffels bij elkaar. Met ook machines die eerder die nog amper in het werk te zien waren.

Zo reed tussen de precisiewiedeggen de Lemken Thulit mee. De de definitieve versie daarvan was alleen nog maar te zien op de Agritechnica 2023 . Bekender in dit segment zijn de APV Vario, Einböck Aerostar Fusion, Horsch Cura en de Treffler-eg.

Veerdruk per tand

De demo gaf een goed overzicht van hoe fabrikanten de veerdruk per tand elk op eigen wijze instellen. Meestal varieert de druk per tand van 100 tot 5.000 gram. Vaak gaat instellen via de hydrauliek vanuit de trekker. Soms is er elektrisch bediening of gaat de instelling via de isobusterminal met geheugenfuncties. Kenmerkend is dat elke tand dezelfde veerdruk heeft, onafhankelijk of deze op een rug of in een geul loopt.

APV gebruikt tandenvelden onder het frame met veren in kunststof houders. De Horsch Cura heeft lange spiraalveren bovenop de eg die via een staalkabel aan een centrale balk zijn gespannen. Dezelfde soort veren gaan bij Treffler juist weer onder het frame langs en zijn bevestigt aan een haspelende rol.

Lemken kent geen veren of staaldraden maar monteert voor elke tand apart een eigen hydraulische cilinder. Elke tand is daardoor nauwkeurig op druk in te stellen en kan apart in- en uitklappen voor transport. Deze Thulit wordt in het Nederlandse Dinteloord gebouwd.

Half gedragen

De Volmer PV Activ is een traditionele wiedeg waarbij de tanden alleen instelbaar zijn via topstang, hef en hoogteverstelling van de loopwielen. De degelijk gelaste velden met tanden zijn pendelend opgehangen. Volmer heeft ook een uitgebreid gamma aan schoffels.

Meest in het oog springend was de halfgedragen Treffler-wiedeg met transportonderstel. Brede eggen hebben een flink eigengewicht en vragen daarom meestal een zware trekker om te kunnen draaien op de kopakker en voor transport. Deze 15 meter brede Treffler is te hanteren met een John Deere 5 E driecilindertrekker van zo'n 60 pk en een eigengewicht van slechts 3 ton.

Bij de schoffeltechniek waren behalve de bekende namen als Einböck Chopstar, Schmotzer Venterra ook de Horsch Transformer en Kverneland Onyx van de partij. Kverneland is pas actief met schoffeltechniek sinds de overname begin 2023 van het Franse BC Technique.

De Onyx is uit te voeren met de cameragestuurde sideshift-bok Lynx die 25 centimeter naar beide zijden kan sturen. Camerabesturing bij de schoffels is gemeengoed. De Lynx-bok van Kverneland is zoals meerdere merken uitgerust met een camera van Tillett & Hague. Ook de camera van Claas is bij meerdere merken te zien.

30 kilometer per uur

Zo nauwkeurig als de cameragestuurde schoffels langs de plant werken, zo ruig racen de rolschoffels over het veld. Deze schoffels, Einböck Rotarystar, Pöttinger Rotocare en Kverneland Helios, hebben een hoge snelheid nodig van 10 tot 30 kilometer per uur. Deze schoffels werken volvelds en zijn ook geschikt om korsten te breken.

De frontschoffel die de Duitse teler Dieter Leibing uit Dettingen bouwt is nog maar een paar jaar op de markt. Kenmerkend aan de schoffel is de eenvoudige bouw door het ontbreken van een parallellogram en het minimale aantal slijtdelen.
Elke schoffel hangt aan een hydraulisch in te klappen arm met glijslof van hardox-staal. Deze hangen op hun beurt weer in een slepend opgehangen bok in de fronthef.

De elementen die op een rijafstand van 25 centimeter zijn in te stellen, klappen via kogellagers en sectieschakeling omhoog per rij. Via de hydrauliekcilinders is ook de schaardruk in te stellen. Voordeel van de schoffel is behalve eenvoud ook het lage eigengewicht van zo'n 1.000 kilo op een werkbreedte van maximaal 12 meter.