'Word je geboren met boerenbloed?'

Onze dochter is nu 11 maanden oud. Haar eerste woord, na papa en mama, is koe. Als je aan haar vraagt waar is de koe? Wijst ze altijd naar de koe die op mijn werkshirt staat. Als ik eens wat anders aan heb, dan is ze bijna teleurgesteld omdat ze de koe dan niet ziet.

%27Word+je+geboren+met+boerenbloed%3F%27
© Hol Dirk

Als ze de trekker hoort van opa wordt ze altijd helemaal enthousiast. Ze begint met haar armen te zwaaien en ze kraamt een klank uit wat iets op trekker lijkt. Als we haar dan niet gelijk voor het raam zetten van ons tiny house, wordt ze boos. Ze wil het allemaal maar wat graag in de gaten houden.

Ook heeft ze voor het eerst op het traptrekkertje gezeten. Ze kan nog helemaal niet bij de trappers, maar haar handen wel stevig vast om het stuur slaan. Haar papa had helemaal een zere rug van al het krom staan en rondjes lopen door de koeienstal. Stoppen, ho maar hoor, ze vond het veel te leuk!

Hierdoor ben ik me gaan afvragen: word je met 'boerenbloed' geboren? Of is dit iets wat gaandeweg wordt ontwikkeld? Ik weet van mijzelf, toen we op de boerderij gingen wonen en ik bijna zeven jaar oud was, dat ik die koeien maar eng vond. Ter verdediging: ze stonden in een grupstal en hadden allemaal nog hoorns. Dat is best heftig zo jong. Mijn zusje van toen twee jaar oud daarentegen kende in no time alle 40 koeien uit haar hoofd.

Als het boerenbloed er eenmaal inzit, gaat het er niet zomaar meer uit

Ilse Boersen, melkveehouder in Hippolytushoef (NH)

Wat een geluk dat mijn moeder het 'boerenbloed' ook door haar aderen heeft stromen. Zij heeft dit van uit huis meegekregen en haar nieuwe man werd wederom een boer met koeien. Dat ik de beoogde opvolgster van zijn bedrijf zou worden was op dat moment nog geen sprake. Toch begon er bij mij iets te kriebelen als ik langskwam op de boerderij. Het duurde dan ook niet lang voordat ik in de (koeien)leer ging bij mijn bonusvader Wim.

Van de week was ik erg moe na de - zoveelste, met liefde - gebroken nacht en drukke dag, toen ik nog moest melken in de avond. Om vijf uur stond ik in de melkput. Op het moment dat de koeien binnen kwamen lopen, verdween mijn vermoeidheid direct en had ik er gelijk weer zin in. Ik heb heerlijk nog twee uur daar gestaan en gemolken. Toen bedacht ik me: dit is wel echt waar ik thuishoor.

Bij mij kwam het 'boerenbloed' dus wat later. Bij onze dochter is het in ieder geval vanaf het moment dat ze uit het raam kon kijken van onze tiny house naar het weiland met de koeien (dit is om precies te zijn 10 centimeter van elkaar af). Of je er nu mee wordt geboren of niet: als het 'boerenbloed' er eenmaal inzit, gaat het er niet zomaar meer uit!

Bekijk meer over:

Lees ook

Marktprijzen

Meer marktprijzen

Laatste nieuws

Nieuwste video's

Kennispartners

Meest gelezen

Nieuw op MechanisatieMarkt.nl

Meer advertenties

Vacatures

Weer

  • Vrijdag
    6° / 0°
    85 %
  • Zaterdag
    4° / 0°
    90 %
  • Zondag
    15° / 6°
    85 %
Meer weer