'Renure lost de mestcrisis niet op'

De mest werd eerst gescheiden in een dikke en een dunne fractie. Aan de dunne fractie werd vervolgens de stikstof onttrokken en bevond zich uiteindelijk in een blanke vloeistof met een stikstofconcentratie die vrijwel gelijk was aan de stikstofconcentratie in kunstmest.

Er ontstonden drie fracties: één met voornamelijk fosfaat (de dikke fractie), één met vooral kali en één met alleen stikstof. Bij het bezichtigen realiseerde ik me dat het voordeel van deze techniek is dat je met deze splitsing van de mest precies op maat kunt bemesten. Als de mest dagvers wordt verwerkt, dan leidt het ook tot een sterke daling van de ammoniakemissie. Tegelijk was voor mij duidelijk dat deze techniek alleen voor grote bedrijven economisch haalbaar is.

Het toestaan van het gebruik van renure zal voor deze boer een geschenk uit de hemel zijn. Hij zal weinig last meer hebben van de mestcrisis, zodra renure werkelijk mag worden toegepast.

Maar voor de sector als geheel biedt het geen oplossing voor de situatie van dit moment. Het aantal installaties is beperkt, het aantal bedrijven waarvoor het interessant is, is beperkt en we weten niet binnen welke termijn het toestaan van renure van kracht wordt en onder welke voorwaarden.

Dat renure wordt toegestaan, net nu de mestcrisis in volle hevigheid zichtbaar wordt, zie ik als een gebaar voor de bühne. De Europese Commissie weet heel goed dat dit de mestcrisis niet zal oplossen en dat is ook niet de bedoeling. Derogatie wordt niet meer verleend met de bewuste bedoeling een mestcrisis te veroorzaken die Nederland dwingt de veestapel in te krimpen.

Inkrimping van de veestapel is het werkelijke doel, de bewust gecreëerde mestcrisis het middel. De enige oplossing voor de mestcrisis is dat wij in Nederland gaan nadenken hoe wij de veestapel willen inkrimpen. Door koude sanering van boeren die als eerste omvallen, versnelde opkoopregeling of generieke krimp? Alleen de melkveehouderij of ook de varkens en de kippen?

In mijn eerste column van dit jaar heb ik geschreven over een 'draak van een mestinfarct of een draak van een generieke korting'. Met renure doen wij onszelf nog even een blinddoek voor, maar uiteindelijk moeten wij de draak in de ogen kijken.