'We zijn alle vier anders, maar dat versterkt elkaar juist'

Het lijkt chaos in het restaurant. Her en der ligt gereedschap en staat meubilair opgestapeld. ‘Een opfrisbeurt was hard nodig', legt Céline Loos uit. 'Normaal is dit voor ons een iets rustigere periode, vandaar dat we het nu hebben aangepakt. De grote klussen zijn gedaan. Alles moet nu binnen een paar dagen op orde worden gebracht, zodat we eind januari weer open kunnen voor de eerste groepen en diners.’

Een hele operatie lijkt dat, maar de gastvrouw straalt vertrouwen uit dat het gaat lukken.

Het idee voor een eigen wijngaard is ruim dertig jaar geleden spontaan ontstaan. Tijdens een oudejaarsavond vloeide de drank rijkelijk, herinnert Siem Loos zich. 'Even daarvoor had ik bij een schilderklus een wijnrank meegekregen van een klant en die thuis langs de gevel geplant. Hoe mooi zou het zijn om daar zelf wijn van te maken, zo vroegen we ons die avond af. Buurman Jan bood gelijk aan om stekken op te kweken in zijn kas. Maanden hoorden we er niets over, tot hij ineens langskwam met de vraag wanneer we van plan waren om de 350 druivenstokken te planten.’

Siem en Ada Loos houden woord en maken een perceel vrij bij de schuur van het schildersbedrijf in Nibbixwoud, de Acker van Thijmen. Na twee jaar blijken de voortvarend geplante ranken van het ras De Glorie van Boskoop totaal niet geschikt voor de wijnproductie. ‘Een kleine domper, maar toch hadden we intussen de smaak te pakken gekregen,’ blikt Ada Loos terug.

Via een wijngaardenier in de Beemster kwamen ze in contact met een teeltadviseur en schaften diverse geschikte wijnrassen aan.

Kennis uit Duitsland

Het netwerk van deskundigen breidt zich uit en steeds meer leunen ze vooral op de kennis en expertise vanuit Duitsland. Siem Loos: ‘De branche is daar open, heel anders dan bijvoorbeeld in Frankrijk. We telen hier andere rassen en om voldoende volume te hebben, kijken de Duitsers ook meer over de grens naar een vergelijkbaar klimaat, zoals in Polen en Denemarken. We kregen de teelt steeds beter in de vingers. En omdat schilderen mijn hoofdactiviteit bleef, konden we de wijnmakerij rustig uitbouwen.’

Tijdens een voettocht naar Santiago de Compostella besluit het echtpaar om serieuzer werk te maken van de wijnactiviteiten. In Wognum doen ze in 2006 een bod op fruitgaard met een karakteristieke woning van de familie Saal die al langer te koop staat, en wat de naam van de wijngaard verklaart. Het totale landgoed is 5 hectare groot, waarvan inmiddels bijna de helft met wijnranken is beplant. Het betreft de rassen Rondo, Johanniter, Solaris en Pinot Noir.

Proeverijen

Enkel van de wijnproductie leven is in Nederland een zeldzaamheid, weet Siem Loos. 'Zo is rond 2010 het idee voor een restaurant ontstaan. We gaven op de oude tuin al rondleidingen en proeverijen, met een bolderkar vol hapjes, maar wilden het hier serieuzer aanpakken. Ben had al ervaring als kok in Amsterdam. Daarom hebben we hem er al vlot bij betrokken.'

Ben Loos leek het een mooie uitdaging. 'Ik had zelf weinig ervaring met wijn, maar ben daarin gegroeid met hulp van een sommelier die bij een importeur in Purmerend werkt. We kopen daar nog steeds wijn in, al wil het merendeel van de gasten vooral ook de rode en witte wijn en de bubbels van de Saalhof drinken. Dat is toch iets speciaals dat we hier aanbieden.'

Ook voor Céline lag er een duidelijke rol, na haar opleiding Media en Entertainment in Haarlem. Ze werkte eerst een plan uit voor extra nevenactiviteiten. 'Naast het restaurant hebben we ook nog vakantiewoningen met bed & breakfast, camperplekken en een trouwlocatie in een kas van meer dan honderd jaar oud. Extra toepasselijk, omdat daar vroeger ook druiven in zijn geteeld, zij het toen voor de consumptie.'

Belangrijke voorwaarde voor de ouders was dat hun kinderen allebei ook zakelijk in het bedrijf stapten. Siem Loos: 'We wilden het echt samen doen, elk vanuit zijn of haar visie en kwaliteiten. Alle vier zijn we anders, maar dat versterkt elkaar juist. We sparren veel met elkaar, maar hebben allemaal onze eigen verantwoordelijkheden.'

Restyling

De restyling van het restaurant rust op de schouders van Céline. Voor de foto heeft ze speciaal even een hoekje ingericht. Pa en ma doen dienst als model. ‘Niet te vol hoor, dat glas,’ waarschuwt Ada Loos haar dochter. ‘Ik wil zo nog even de tuin in.’

Eerder die ochtend heeft ze verteld dit de mooiste tijd van het jaar te vinden. ‘Als het weer het een beetje toe laat, ben ik veel in de wijngaard te vinden om te snoeien. Ik geniet extra, omdat er nu minder druk op zit. Lekker buiten bezig, dat is toch prachtig?’