Voorlopig geen brakwaterwinningen Haarlemmermeer

LTO Noord-afdeling Haarlemmermeer is blij met het besluit van PWN om de plannen in elk geval tot 2030 in de wacht te zetten. Ze heeft zich altijd kritisch opgesteld bij de ideeën van het drinkwaterbedrijf, uit vrees voor verzilting en praktische beperkingen.

Strategisch adviseur Anneke de Groot van PWN kan zich de zorg van de landbouw voorstellen. Maar ze stelt ook dat het bedrijf de maatschappelijke taak heeft de drinkwaterproductie te vergroten, 'om de groeiende bevolking in de zuidelijke helft van de provincie Noord-Holland nu en in de toekomst betrouwbaar drinkwater bieden'.

Interessante optie

Onderzoek toont aan dat brakwater dan een interessante nieuwe optie kan zijn, aldus De Groot. 'Aangezien deze bron geen last heeft van milieuvreemde verontreiniging en droogte.'

LTO Noord-afdelingsvoorzitter Peter Könst spreekt van constructieve gesprekken, waarbij hij steeds heeft aangegeven dat LTO met name ook grote bezwaren heeft tegen de nieuwe bestemming van een waterwingebied voor een deel van de Haarlemmermeer. 'Europees gezien levert dat sowieso extra restricties op voor onze sector, bijvoorbeeld ten aanzien van de bemesting en het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen.'

Praktische problemen

Daarnaast veroorzaakt een brakwatersysteem ook veel praktische problemen, voorziet Könst. 'Als we hier een heipaal in de grond slaan, komt er al kwel naar boven. Bij dit systeem wordt water van een diepte van 60 tot 100 meter uit de bodem gehaald. Het risico op verzilting van de bodem is heel groot.'

Volgens de plannen worden meerdere diepwaterputten via een leidingensysteem met elkaar verbonden en wordt het water naar een zuiveringsstation op een nader te bepalen locatie geleid. Van daar wordt het gedistribueerd naar drinkwaterklanten.

Meer onderzoek

Uit de technische verkenningen blijkt dat brakwaterwinning juist een bijdrage kan leveren aan het tegengaan van verzilting en het verlagen van de kweldruk, merkt De Groot op. 'Maar het vraagt meer onderzoek en technologische ontwikkeling. Ook om verhoudingsgewijs meer water te kunnen zuiveren en daarbij minder energie te verbruiken en de totale kosten meer te beperken.'

Wel heeft de verkenning volgens PWN laten zien dat er nog een aantal grote opgaven liggen, zoals de ruimtelijke inpassing van de putten, het verbindende leidingwerk en de waterzuiveringscentrale in de toch al drukke Haarlemmermeerpolder. 'Verder moet nog aanvullend onderzoek worden gedaan naar de verantwoorde verwerking van het grote volume ingedikt brakwater, de reststroom die overblijft na de zuivering.'

PWN neemt dergelijke kennisvragen op in de onderzoeks- en innovatieagenda. Het drinkwaterbedrijf verwacht in de komende tien jaar geen nieuwe verkenning van brakwaterwinning in de Haarlemmermeer te starten. Dat stelt Könst voor nu gerust: 'We hebben ook de afspraak gemaakt dat we worden ingeseind op het moment dat PWN concreet verdergaat met de plannen.'