'Op weg naar het Beloofde Land'

Column Akkerbouw Piet Hermus 02 aug 2023 om 11:00uur

Onlangs was ik met een aantal collega's op excursie bij de Boerderij van de Toekomst van Wageningen University & Research in Lelystad. Twee jaar eerder was ik er ook, maar nu onderweg ernaartoe vormde zich de gedachte dat we eigenlijk op weg waren naar het Beloofde Land, nieuwsgierig naar wat de toekomst zal brengen.

Op weg naar de Flevopolder, het beloofde land van twee à drie generaties geleden. Terwijl ikzelf weer reed vanuit een in 1538 gevormde polder, dus een 'beloofd land' van weer vele generaties eerder.

Op de Boerderij van de Toekomst wordt geëxperimenteerd met teeltvormen en -methoden. Experimenteren hoort bij wetenschap, kijken wat eruit komt en niet naar een wensuitkomst toewerken. Want dat laatste is geen echte wetenschap, maar surrogaatwetenschap. Sommigen vinden een Boerderij van de Toekomst onzin, omdat ze hangen naar wat ze gewend zijn.

De toekomst wordt altijd anders dan je denkt. De geschiedenis maakt ineens haakse bochten, terwijl je uitgaat van een rechte lijn. Met de val van het kabinet, een einde van het tijdperk-Rutte en een niet-Landbouwakkoord is er in ons land ook iets gebeurd wat wel in de verwachting lag, maar toch onverwacht snel kwam.

Is niet elke boerderij, hoe dan ook, een Boerderij van de Toekomst?

Piet Hermus, akkerbouwer in Zevenbergschen Hoek

Is het op weg zijn naar 'het beloofde land' niet ons aller levenspad? Zoals Mozes ooit met zijn volk er veertig jaar over deed om vanuit Egypte naar Jericho te trekken door de woestijn, ontberingen leed, een afgodsbeeld 'het gouden kalf' moest vernietigen en tien geboden meekreeg van God. Terwijl de kortste route van A naar B een rechte lijn is, die met de ruim 600 kilometer vanaf de Egyptische kant door de Rode Zee in drie tot vier weken te lopen is. Blijkbaar moet elk mens op de proef worden gesteld.

Iedereen als gelukszoeker op weg naar zijn of haar beloofde land. Of je nu blijft, emigreert, immigreert, vlucht of gewoon rusteloos bent. Mensen worstelen met en ontworstelen zich doorlopend aan het vorige, op weg naar het volgende. Nieuwe verkiezingen. Wie wordt de nieuwe Mozes? Is het Frans, Rob, Thierry, Geert of Pieter? Of Dilan, Lilian, Mirjam, Esther, Lientje of een ander? Of bestaat die nieuwe Messias of nieuwe Heilige Moeder niet?

In ieder geval is er weer een tijd van visies nodig na drie visieloze decennia eindigend in ons land met de periode-Rutte. Er moet weer een maatschappelijk verhaal worden geschreven en verteld. De standpunten mogen uiteenlopen, maar moeten uiteindelijk wel samenkomen.

Is niet elke boerderij, in wat voor vorm dan ook, een Boerderij van de Toekomst en op weg naar jouw eigen beloofde land?