'Wie gaat de rekeningen betalen?'

Vanuit LTO-vakgroep Vleesveehouderij ben ik nauw betrokken bij de plannen voor een Dierwaardige Veehouderij in Nederland en een Landbouwakkoord. Er is nog veel onduidelijk, maar wel duidelijk is dat wij als boeren en tuinders investeringen moeten doen. Slechts een deel van die investeringen zullen we via een beter bedrijfsrendement kunnen terugverdienen. De rest gaat ten koste van ons gezinsinkomen. Dat willen we niet en dan komt bij mij meteen de vraag: wie gaat er dan de rekeningen betalen?

Er is beperkte ruimte bij de consument om meer voor zijn rundvlees te betalen. Zeker met het vrije handelsverkeer binnen Europa en zeker ook gezien de recente ervaringen met de gestegen prijzen in de winkel. Veel consumenten gaan noodgedwongen voor goedkoop. De supermarkten blijven concurreren op prijs. Kijk maar naar de dagelijkse reclames.

Dan wordt er vaak gesproken over de ketens of althans zo noemen ze zich, die samen met onder andere de supermarkt zouden moeten betalen voor de meerkosten die wij niet kunnen terugverdienen. Er is ongetwijfeld best wat ruimte, maar ik vrees dat het een sigaar uit eigen doos wordt. Want ook in de keten zijn er maar beperkte financiële mogelijkheden.

Dan blijft over het kabinet. Dat kan via investeringssubsidies veel doen. Ook kan via fiscale maatregelen, aangepaste afschrijvingen en btw-aanpassingen het een en ander worden gedaan. Harde toezeggingen hiervoor zijn er nog niet. Alleen nog maar ambitieuze plannen. Plannen die, wat mij betreft, wellicht anders zouden zijn wanneer de overheid de rekeningen wel zou betalen. Het zou ook eerlijk zijn wanneer de Nederlandse samenleving gewoon betaalt voor de wensen die ze heeft.

Wanneer alle anderen de rekening niet kunnen of willen betalen, dreigt dat wij boeren de klos zijn. Dat mag niet gebeuren. Zeker niet kijkend naar de situatie in de EU en in de ons omringende landen. Die ik vanuit Baneheide letterlijk kan zien liggen.