Schaderegeling wolvenschade op drijfzand

Het hoger beroep werd ingesteld door zorgboerderij en schapenhouderij De Groote in het Drentse Tiendeveen. Dit bedrijf kreeg in maart 2018 bezoek van een wolf. Vier drachtige schapen werden gedood. De provincie vergoedde die schade op grond van de richtlijn die daarvoor is opgesteld door overheden en de sector. Alle Nederlandse provincies volgen die richtlijn. Schadegevallen worden afgehandeld door uitvoeringsinstantie BIJ12.

'Die mensen weten niets van de praktijk', klaagt Jantinus de Groote. Hoewel het niet om grote bedragen gaat, wil hij een hogere vergoeding. Om het principe, aldus de schapenhouder.

Meer schade

De Groote wijst op misgelopen toekomstige inkomsten. De ongeboren lammeren hadden kunnen uitgroeien tot schapen met meer waarde. Ook verloren schapen op zijn bedrijf hun vrucht door de stress van de aanvallende wolf. Verder wil De Groote ook een vergoeding zien voor het afhandelen van dit incident en gemaakte kosten voor scans waarmee kan worden aangetoond dat de vruchten werden verworpen door de stress.

Een woordvoerder van de provincie stelde dat de vruchten niet worden gezien als een volwaardig lam. 'Daarvoor hoef je als schapenhouder geen kosten te maken.' Ze stelde ook dat de richtlijn alleen directe schade vergoedt. Eventuele schade door abortus kan alleen worden vergoed als er snel hard bewijs wordt geleverd. Dat betekent dat de abortus het directe gevolg moet zijn van de aanval van de wolf.

Zwakke punten in de regeling

'Ik zou toch eens goed kijken naar de richtlijn', adviseerde raadsvoorzitter Bruno van Ravels. Hij zette, met de andere staatsraden, grote vraagtekens bij de manier waarop de regels in de richtlijn zijn geformuleerd. Die zijn allerminst duidelijk, zo bleek tijdens de zitting. Bovendien twijfelde de Raad van State aan de juridische status van de regeling. Die zou zijn vastgesteld door iemand die daar niet toe bevoegd was.

De Raad van State stond ook lang stil bij de kosten die De Groote moest maken voor het afhandelen van het incident, de vervolgschade. 'In de richtlijn is het uitgangspunt dat vervolgschade voor rekening van de schapenhouder komt. Waarom?' vroeg een van de staatsraden. 'Het is toch lastig om dit niet als schade te zien.'

'Zonder de aanval van de wolf had De Groote geen dokterskosten hoeven te maken', vulde de raadsvoorzitter aan. Een goed antwoord van de provinciewoordvoerder bleef uit. De uitspraak volgt binnen enkele maanden.