Management heeft grote impact op welzijnsscore vleeskuikens

Voor het eerst is er een grootschalig onderzoek uitgevoerd naar het welzijn van vleeskuikens in verschillende houderijvormen. In het project 'Greenwell' zijn de gegevens gebruikt van duizenden koppels vleeskuikens uit 2017 en 2018. Het gaat om data die routinematig worden verzameld op het pluimveebedrijf zelf en aan de slachtlijn.

Van elk van de drie vergeleken houderijvormen ging het om minimaal 1.889 koppels. De biologische vleeskuikenhouderij kon niet in de analyse worden meegenomen vanwege onvoldoende data.

Vijf dierkenmerken

In de analyse zaten vijf kenmerken die aan het dier werden gemeten: voetzoollaesies, borstirritatie, hakdermatitis, huidkrassen en sterfte. Daarnaast keken de onderzoekers naar drie omgevingskenmerken: toepassing van omgevingsverrijking, wel of geen vroege voeding aan eendagskuikens en bezettingsdichtheid. Met behulp van de Welfare Quality-benadering werden aan de individuele welzijnsindicatoren scores toegekend. Op basis daarvan werd een totale welzijnsscore voor een koppel berekend.

Naar verwachting scoren de vleeskuikens in het Beter Leven-concept gemiddeld genomen het beste, de vleeskuikens in de Kip van Morgen-concepten wat minder en de vleeskuikens in de reguliere houderij gemiddeld genomen het minste. Dat geldt voor zowel bijna alle individuele welzijnsaspecten als voor de totaalscore. Wel was het aantal huidkrassen het laagste bij de regulier gehouden vleeskuikens.

Opvallend was de grote variatie in de welzijnsscore tussen koppels in dezelfde houderijvorm, vooral bij de reguliere kuikens en de Kip van Morgen-kuikens. Daardoor was er ook een grote overlap in totale welzijnsscore tussen verschillende houderijvormen. Zo is het welzijn in de best presterende reguliere vleeskuikenhouderij beter dan in de slechtst scorende koppels gehouden volgens de eisen voor 1 ster van het Beter Leven-keurmerk scharrelhouderij.

Elk houderijsysteem maximaal op dierkenmerken

Wanneer alleen de vijf dierkenmerken werden geanalyseerd, werd de overlap nog groter. De hoogst haalbare welzijnsscore wordt dan bereikt in alle drie houderijsystemen. In ieder systeem kunnen vleeskuikens dus een goed niveau van dierenwelzijn behalen. Kwaliteit van management door de pluimveehouder en de kwaliteit van de stal hebben dus grote invloed op het dierenwelzijn naast de vaste productie-eisen. In de dataset was de variatie het grootst voor de reguliere houderij en Kip van Morgen en het kleinst voor productie voor het Beter Leven-keurmerk.

Toen de onderzoekers keken naar de welzijnsscore per bedrijf, zagen ze dat er in het geval van Kip van Morgen en reguliere productie bedrijven zijn die consequent beter of slechter scoren dan de mediane score, terwijl de bedrijven met het Beter Leven-keurmerk vooral rond de mediaan scoren. Dit geeft aan dat er voor Kip van Morgen en regulier de meeste ruimte voor verbetering is via het management.

Wel is het totale welzijn, dus met omgevingsverrijking, vroege voeding en de lagere bezettingsdichtheid, bij de vleeskuikens gehouden volgens het Beter Leven-keurmerk het beste. De onderzoekers verwachten dat dit beter tot uiting komt als er een mogelijkheid komt om ook het looppatroon van de kuikens automatisch vast te leggen.