'Wijzen naar de landbouw is makkelijk'

Steeds vaker kom ik mensen tegen die wijzen naar de landbouw en zeggen dat wij niet goed bezig zijn met biodiversiteit. De eerste vraag die dan bij mij rijst, is: wat is biodiversiteit? Iedereen geeft hier zijn eigen beleving aan met steeds weer een andere uitleg.

Als mij als boer wordt verweten dat ik dit niet goed doe, dan wil ik weten wat ik niet goed doe en wat ik precies moet verbeteren. Ik ben namelijk al heel mijn akkerbouwleven – dertig jaar – bezig om de leefomgeving en de bodem te verbeteren. Het doel is om deze beter door te geven dan ik deze heb ontvangen.

Paling

Ik doe dit alles met oog voor de natuur en de omgeving: rond mijn bedrijf heb ik gezorgd voor zoetwater met een nog betere waterkwaliteit door de akkerranden. Het gevolg is dat het nu weer barst van de paling in de watergangen. Die paling mag overigens niet worden gevangen door de mens in de polder. Nee, de paling is voor de vogels. Mogen we niet samen eten uit de natuur?

Volgens mij moet de natuurbeweging eens kijken naar de Westerschelde (PFAS). Ze kunnen daar meer bereiken met betere zorg voor een gezonde Hedwigepolder.

Wij zijn als landbouw al decennia bezig om onze omgeving te verbeteren met tal van maatregelen. Denk aan gezond water in de sloot. Dit zien wij onder meer aan de palingstand in de polder. Maar denk ook aan een divers landschap met bloemenranden langs de akkers, bodemverbetering, groenbemesters en de inzet van steeds meer biologische middelen en minder chemie.

Plan Tureluur

En wat doet nou de natuurvereniging? Kijk naar het Plan Tureluur op Schouwen-Duiveland. Dit meet ongeveer 1.800 hectare en bestaat uit nieuwe natuur, aangelegd op voormalige landbouwgrond. Het is een eenzijdig landschap met weinig tot geen biodiversiteit, vrijwel geen bloemen – behalve jakobskruiskruid en distels – en geen bloeiende akkerranden. Om dit gebied ligt een hele polder met zoutwater, waar de beestjes in de zomer doodgaan van de dorst. Er is geen boom te vinden waar dieren bescherming of schaduw vinden.

Als ze in dat gebied in de winter ganzen willen opvangen, is er bijna geen eten voor de enorme aantallen vogels. Dat betekent dat de landbouwers in de omgeving deze ganzen moet opvangen.Wij mogen als landbouw deze ganzen huisvesten en laten eten van onze gewassen en we mogen vaak ook nog opdraaien voor de schade.

Mestdepositie van ganzen

Onze koeien moeten straks met een vergunning naar buiten, omdat ze poepen in de open natuur wat stikstofuitstoot geeft (ons bekende stikstoffabeltje). Maar gaat de overheid de ganzen ook ringen en met tracers volgen om ontheffing aan te vragen voor het mestprobleem in de natuur? Volgens mij is dit mestdepositie van ganzen, waar niemand voor verantwoordelijk is.

Hoeveel stikstof brengt dit in onze kwetsbare natuur, juist daar in de Natura 2000-gebieden, waar de normen achterlijk krap zijn en niet vergelijkbaar zijn met de landen om ons heen? Gaan ze hier landbouwbedrijven voor opofferen en straks 50 procent van onze veehouderij sluiten? Let wel, zonder stront komt er bij de akkerbouwer niets uit de grond.

Wijzen naar de landbouw is gemakkelijk, maar natuurbeweging: steek eerst uw hand in eigen boezem.