'De plannen van Frans kunnen beter'

Eurocommissaris Frans Timmermans heeft met zijn Green Deal en boer-tot-bordstrategie een pad uitgestippeld om de voedselproductie in Europa verder te verduurzamen. Nu heb ik zelf alleen over de plannen gelezen en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de plannen of bijzonder slecht zijn of de berichtgeving over de plannen bijzonder beroerd is.

Neem de doelstelling om te komen tot 50 procent reductie van het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Dat is op het eerste gezicht weinig ambitieus als je nagaat dat ook nog 25 procent van het areaal biologisch moet worden.

Verduurzaming

Sterker nog, het slaat nergens op. Stel dat je het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen in de EU met 50 procent vermindert en daardoor daalt de productie ook met 50 procent. Dan ben je niets opgeschoten wat betreft verduurzaming.

Je moet dus een doelstelling formuleren van een reductie van het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen ten opzichte van de productie. Voor de boer is dat een superbelangrijk onderscheid, want dan kun je aan twee knoppen draaien.

Milieubelasting

Toch heb je dan nog steeds niets. Want stel dat je een middel hebt waarvan je slechts de helft nodig hebt, maar de milieubelasting is twee keer zo hoog?

Kortom, je moet een doelstelling formuleren van een reductie van de milieubelasting ten opzichte van de productie van 50 procent voor je überhaupt ergens over kunt praten.

Drones

Toch ben ik optimistisch, maar dan is het wel zaak om een technologische sprong voorwaarts te maken wat betreft het gebruik van drones voor detectie van ziekten en plagen en vervolgens de plaatsspecifieke bestrijding ervan. Daar moet de Green Deal dus geld in investeren.

Flankerend moet de wetgever er dan voor zorgen dat de data die worden verzameld met deze drones, eigendom blijven van de boer. Zo blijf je de situatie voor dat deze data worden gecommercialiseerd en de boer vervolgens moet betalen voor het gebruik van zijn eigen data.

Ook nog wat kleine wetjes, zodat drones voor landbouwkundige doeleinden altijd voorrang hebben boven vliegverkeer om maar een klein dingetje te noemen.

Bemesting

Voor bemesting is een doelstelling geformuleerd van 20 procent reductie en daarvoor geldt hetzelfde. Relateer het aan de opbrengst, want ook deze doelstelling lijkt volledig in het luchtledige te hangen.

Bij bemesting zou je allereerst uit moeten gaan van een grondmonster. Dus eerst meten wat je nodig hebt en vervolgens de bemesting hierop aanpassen. In Nederland is dit gebruikelijk, maar in Europa is dit nog lang geen gemeengoed.

Menselijke reststroom mineralen

Verder denk ik aan de enorme menselijke reststroom mineralen die ongebruikt via het riool naar de zee stroomt. Die mineralen moeten terug in de kringloop. Dan kun je een veel grotere reductie behalen van het kunstmestgebruik dan nu is geformuleerd. Daar zijn investeringen en wetgeving voor nodig. Regel dat dus, Frans.

De kunstmest die je dan nog nodig hebt, zou je vervolgens nog duurzaam moeten produceren door hernieuwbare energiebronnen te gebruiken in plaats van fossiele brandstof. Ook dat moet je regelen in deze Green Deal. Zo moeilijk is dit toch allemaal niet.

Als je dan toch een Green Deal gaat maken, regel het dan even goed. Dan zijn reducties tot wel 80 of 90 procent mogelijk. De boeren en de natuur snakken ernaar.