Melkveehouders moeten het hebben van herfstkuil

'We zien een nieuwe trend', begint productmanager Dennis Klein Koerkamp van Eurofins Agro. 'Waar het najaarsgras er vroeger wat bij hing en bestemd was voor het jongvee en droge koeien, is het nu een heel goed product met veel eiwit en voedingsstoffen.'

In het voorjaar van 2020 spoelden veel voedingsstoffen uit de bodem, de eerste snedes vielen bij veel boeren daarom wat tegen. Door de droogte kon het gras in de zomer ook al niet profiteren van de meststoffen. 'Het was lastig om goed gras van het land te krijgen', aldus Klein Koerkamp. Al zijn er ook regio's waar wel voldoende regen viel of de beregening het vochtgehalte enigszins op peil hield.

Dit beeld is volgens Klein Koerkamp vergelijkbaar met de voorgaande twee droge jaren. De voedingsstoffen die nog in de bodem zitten, komen in het najaar beschikbaar na regenbuien. Zo lag het ruweiwitgehalte van de herfstkuilen vorig jaar in veel regio's tussen de 176 en 185 gram. 'En dat is vergelijkbaar met dit jaar.' Melkveehouders moeten het dus hebben van de herfstkuil.

Twee keer mislukte kuil

Ook adviseur Sjon de Leeuw van PPP-Agro Advies ziet tegenvallende voorjaars- en zomerkuilen. In zijn werkgebied, het westen en Noord-Holland, is de eerste snede veelal te vroeg geoogst. Terwijl de tweede juist grof en zwaar was, met weinig voederwaarde, veel structuur en weinig eiwit. 'Dan zeggen boeren: 'Zo compenseren ze elkaar mooi.' Maar zo werkt het niet, want je hebt twee keer een mislukte kuil.'

De Leeuw merkt dat veehouders in het voorjaar te veel focussen op het oogsten van een goede eerste snede. Het mag absoluut niet mislukken. 'Ze zijn te zenuwachtig. Maar een eerste snede mislukt nauwelijks, alleen als je te vroeg bent.'