Meer opbrengst met nieuw gras

Dat blijkt uit onderzoek van het Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek (ILVO). Dit instituut heeft een grootschalige rassenproef gedaan met Italiaans raaigras in 2018 en 2019. Hier werden niet alleen alle in België geregistreerde grasrassen geteeld, maar ook enkele in België populaire grasrassen uit het buitenland.

Alle 22 rassen werden gescoord op opbrengst, persistentie, roestresistentie en verteerbaarheid. De resultaten zijn duidelijk, zegt onderzoeker Joke Pannecoucque.

Veredeling

'Op alle vlakken scoren de nieuwere rassen beter dan de oudere. Dit is een mooi bewijs van het succes van de grasveredeling en belangrijk nieuws voor de melkveehouder. Bovendien doen de rassen van de buitenlandse lijst het op bepaalde aspecten ook minder goed dan de rassen op onze lijst.'

Uit de proef kwam naar voren dat ook in de droge omstandigheden in 2018 en 2019 nieuwe rassen het beter doen. Op jaarbasis brengen de nieuwste rassen 1,5 tot 2 ton droge stof per hectare meer op. De rassen die bovengemiddeld veel kilo's droge stof opleveren, zijn allemaal minder dan tien jaar oud.

Minder kale plekken

Ook op het vlak van kwaliteit is vooruitgang geboekt. De nieuwe rassen zijn persistenter, wat betekent dat er minder kale plekken in de zode ontstaan, ook tijdens de afgelopen droge seizoenen. Nieuwe rassen vormen bovendien minder stengels in het jaar van zaaien, wat de kwaliteit en de verteerbaarheid van het geoogste gras zeker ten goede komt.

Tot slot zijn nieuwe rassen toleranter tegen roest, wat resulteert in een gezonder gewas.

Belgische rassenlijst

Opvallend genoeg bleken de twee geteste rassen van buitenlandse komaf, uit Italië en Polen, het op bepaalde aspecten minder goed dan de rassen die wel op de Belgische rassenlijst staan. Pannecoucque: 'Hieruit kun je voorzichtig een les trekken: kies voor rassen op de Belgische rassenlijst. Die presteren zeker goed onder Belgische groeiomstandigheden.'

Volgens de onderzoeker blijkt genoeg en voedzaam gras van het land halen door extreme weersomstandigheden en strengere bemestingsnormen in de praktijk steeds moeilijker. Toch is met de rassenkeuze een derde factor bepalend voor de opbrengst en voederwaarde. 'Dat heeft de ondernemer zelf in de hand.'