Lekker lokaal

Het is allemaal waar, maar hoe gaan we dat organiseren? Zelf een winkel beginnen? Of de producten online verkopen? Het is allemaal mogelijk, maar echt groot zal het denk ik niet worden. De eerste lokale voedselcoöperaties zijn al gesneuveld.

Het probleem is dat maar 20 procent van de consument bewust lokaal koopt en hier de portemonnee voor heeft. En dan komt marktwerking om de hoek kijken. Het gros van de mensen koopt op prijs. Supermarkten weten als geen ander wat er gebeurt in de winkel en spelen handig in op het inkoopgedrag van de consument.

Maar wat is lokaal? Landbouwminister Carola Schouten zal haar kans pakken om boeren die voor de omliggende landen (lees: Duitsland) produceren, het stempel exporteur te geven.

80 procent van die producten wordt in de driehoek Amsterdam-Berlijn-Parijs geproduceerd en geconsumeerd. In Canada en Amerika wordt dat als streekproduct gezien. Het is maar net hoe je ertegenaan kijkt.

Misschien is het een idee om alles wat buiten die driehoek wordt geproduceerd, daar maar eens te laten? Dat zal vast ook CO2-uitstoot schelen. Minder files en alles wordt traceerbaar.

Ik vrees dat het een utopie zal blijven. Bovendien moet de minder bedeelde mens toch ook dierlijk eiwit tot zich kunnen nemen? Reguliere kip is hier uitstekend voor te gebruiken. Keuzevrijheid is een groot goed, ook als het om de keuze van het voedsel gaat.

Van lokaal tot internationaal is er veel te kiezen, maar laat de markt zijn werk doen en laat de boer zelf bepalen bij welke markt hij zich goed voelt. Dat versterkt elkaar en geeft kansen voor die lokale markt en afzet. En dus voor een betere omgeving voor die lokale ondernemer.

We kunnen nu eenmaal niet allemaal hetzelfde produceren en de consument vraagt dat ook niet van ons. Inspelen op de vraag van de consument lijkt mij dan het verstandigst. Het is aan ons als ondernemers de uitdaging om in die vraag te voorzien.