Slapen in de sleufsilo

'Waar mogen we de camper parkeren?', roept boer Jan vanachter het stuur. 'In Drenthe hadden jullie zo'n idyllische boomgaard.' Jurre schiet in de lach. 'Helaas, we hebben nu een plekje in de sleufsilo voor jullie gereserveerd.' Jan buldert, Joke haalt haar schouders op. 'Het gaat ons vooral om de gezelligheid.'

Dat wisten we. In de tijd dat Jurre voor Jan werkte – we hadden net verkering – snelde ik op vrijdag van Amsterdam naar Alphen om op tijd te zijn voor de vrijdagmiddagborrel. In een krappe keet werden meer biertjes gedronken dan de koeien die dag aan liters melk zouden geven en het was een komen en gaan van boeren en buren. Joke bracht chips en bitterballen. Ik genóót ervan.

Tien jaar later zet Jan een pak biologische A2-melk op tafel in de camper. 'Met je eigen foto erop', zeg ik verrast. Jan knikt trots. 'Het is zover. En jullie mogen hem testen.' Wauw, wat ziet het er mooi uit. Het moet gezegd: ik ken geen grotere ondernemer dan boer Jan.