Infectiedruk bij kalveren onder de loep

Met een overschoentje loopt Mariska van Asselt, docent en onderzoeker aan Aeres Hogeschool Dronten, door een kalverboxje op de boerderij van de familie Kornegoor. Ze zal het bevuilde papieren hoesje daarna opsturen naar het laboratorium, zodat het kan worden onderzocht op het aantal bacteriën.

Hier op dit melkveebedrijf in Wichmond, en op nog vier andere bedrijven worden dit soort activiteiten elke maand uitgevoerd.

Het is een onderdeel van een grootschalig onderzoek naar de infectiedruk rondom het jonge kalf (0 tot 14 dagen). Alle vier de agrarische Hogescholen in Nederland en zes partners doen er aan mee.
Er is namelijk nog maar weinig bekend over de relatie tussen infectiedruk en de gezondheid van kalveren.

Afweersysteem

Het afweersysteem van kalveren werkt bij de geboorte nog niet optimaal om infecties te bestrijden. Met name bij een hoge infectiedruk wordt er veel van een kalf gevraagd. Om die te verlagen is dit praktijkgerichte onderzoek nodig.

Ander onderdeel van het project is volgens Van Asselt het bezoek aan honderd melkveebedrijven. Daar wordt een eenmalige risico-inventarisatie uitgevoerd. Studenten en docenten gaan metingen verrichten en ze brengen de bedrijfsvoering bij het afkalven en de kalveropfok tijdens de eerste 14 dagen in kaart. ‘We krijgen dan een goede indruk van de praktijk.’

De verwachting dat een lage infectiedruk rondom het afkalven en het jonge kalf leid tot een betere opstart van het kalf.

‘Soms kan het beter’

Voor melkveehoudster Kristy Kornegoor-Gotink is het een uitdaging om intensief mee te doen aan het project. ‘Ik besteed veel aandacht aan de kalveren. Maar je doet de dingen vaak op je eigen manier, terwijl het soms ook beter kan.’

Voor het onderzoek houdt ze een lijst aan gegevens bij; hoe schoon een koe bij het afkalven is, wat de biestkwaliteit is, hoe schoon het kalf is en of het dier vitaal oogt.
’Normaal gesproken ben ik kritisch op de kalveren en besteed ik veel aandacht aan hun gezondheid. Door het bijhouden van deze gegevens wordt dit versterkt enben ik me er nog meer van bewust.’

Wat betreft de hygiëne zorgt de veehoudster standaard voor goed opgestrooide kalverhokken. En ze zorgt voor schone emmers. ‘Elk nieuw kalf krijgt een emmer die ik eerst met chloor schoon maakte. Vervolgens reinig ik ze na elke voeding met heet water. Voor ons is dat genoeg, we zien geen problemen. Terwijl andere boeren erbij zweren om de emmers dagelijks te reinigen met chloor.’

‘Pap, we gaan het anders doen’

Het grootschalige onderzoek duurt een jaar. Dan moet duidelijk worden hoe boeren de kans op infectie bij het jonge kalf zo laag mogelijk kunnen houden.
Van Asselt: ‘We komen dan ook met handige testen waarmee de boer snel kan zien hoe het staat met de infectiedruk rond het afkalven en het jonge kalf.’

De studenten van de vier hogescholen nemen een belangrijke plaats in bij het onderzoek. Ze helpen bij verzamelen én analyseren de data. ‘Je ziet dat het ze aan het denken zet nu al dat ze er ook thuis op het ouderlijk bedrijf mee aan de slag gaan’, constateert Van Asselt. ‘Sommigen zeggen dan: ‘Pa, we gaan de kalveremmers nog beter schoonmaken.’

Binnen dit onderzoek wordt samengewerkt tussen de vier agrarische hogescholen, Aeres Hogeschool Dronten, HAS Hogeschool, Van Hall Larenstein en InHolland Delft. Het project wordt gefinancierd door regieorgaan SIA, onderdeel van de Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO), en diverse projectpartners zoals ForFarmers, Iconize, Royal GD, MS Schippers, ULP, LTO Nederland en Dairy Campus.