Nieuw-Zeelandse gastvrijheid

Craig is veehouder op het Zuidereiland, ergens in de buurt van het Mount Aspiring National Park. Samen met zijn vrouw Eileen heeft hij een stuk of wat vakantiehuizen op zijn ruim bemeten boerenerf. Daar verbleven we een aantal nachten.

Onze aankomst was relaxt geregeld, zoals overal in Nieuw-Zeeland. Enkel een berichtje op een krijtbord in het kantoortje met daarop een hartelijk welkom. En verder de mededeling dat de deur van het vakantieverblijf open was en we het onszelf maar gemakkelijk moesten maken.

Dat deden we. Toen we met een glaasje op het terras van de lodge van de avondzon genoten, kwam Craig eraan. Op zijn quad, vol met gereedschap en een hond achterin de bak. Het duurde even voordat we in de gaten hadden dat hij onze gastheer was. Hij moest nog even zijn honden voeren. Riep hij ons toe, dan schoof hij wel aan voor een biertje.

Zo gezegd, zo gedaan. Het was even de kat uit de boom kijken. Craig wilde weten wat voor vlees hij in de kuip had. Over vlees gesproken, tussen neus en lippen door wilde hij ook graag weten of we geen 'vegans' waren. Want daar had hij het niet zo op. Sterker nog, die zag hij liever meteen vertrekken.

Herten, koeien, schapen en berggeiten

Craig houdt namelijk vee. Op 4.500 hectare bergland heeft hij een opfokbedrijf met driehonderd herten, houdt hij vijfhonderd Black Angus-koeien en duizenden schapen. Op de hoogste heuveltoppen loopt ook nog een kudde berggeiten, eveneens voor de vleesproductie. Een deel van de koppel wordt in het najaar afgeschoten door jagers.

Nadat Craig hoorde dat we thuis een melkveebedrijf hadden, brak het ijs. Hij vertelde met passie over zijn bedrijf, klaagde over de lage vleesprijzen, schold nogmaals op de vegans en deelde ons mee dat hij eigenlijk ook niks met toeristen had. Ook zijn vrouw Eileen werkte veel liever mee op het veebedrijf dan dat ze voor gasten zorgde.

Bijzonder en wellicht stoerdoenerij, want het vakantiehuis was tot in de puntjes verzorgd. En Craig sloofde zich enorm uit voor ons. We mochten in de quad met hem mee de heuvels in. Daar liet hij zien hoe zijn honden de schapen en herten bij elkaar dreven. Craig hoefde alleen van zijn quad af om de hekken open en dicht te doen.

Mancave

Ook waren we bij het selecteren en enten van de herten. In Craigs 'mancave', een soort zelfgebouwde pub op het erf, dronken we een biertje en speelden we dart. Craig hield het bij whisky. We beantwoordden tientallen van zijn vragen over de Nederlandse landbouw. Kortom, gastvrijheid op zijn Nieuw-Zeelands.

Ondertussen hebben we goed bericht. We kunnen woensdag naar Nederland via de repatriëring. Als de tickets tenminste op tijd komen...

Wordt vervolgd