(A)sociale media

Hoge bomen vangen veel wind, vooral op Twitter, waar het gemakkelijk is om (anoniem) bagger over anderen uit te storten. Dat geldt al geruime tijd voor politici, bestuurders en andere publieke figuren, maar tegenwoordig blijkbaar ook voor medewerkers van belangenorganisaties.

Zoveel zelfs dat ikzelf, zoals gezegd, besloot de Twitterapp van mijn telefoon te gooien. En waar ik op hoopte, gebeurde: minder afleiding van, vaak nutteloos, gezeur. Maar er bleek ook een side effect: als je weinig op Twitter kijkt, lees je ook niet alle tweets die wel relevant zijn.

Afgelopen week ontving ik namelijk een bericht van onze Deense collega-boerenorganisatie over een tweet die ikzelf had gemist: de Europees Commissaris voor Landbouw Janusz Wojciechowski had zich, uiteraard in het Pools, uitgelaten over de Nederlandse veehouderij. Niet over de constante verduurzaming, de hoge dierenwelzijnseisen of de ontwikkeling van nieuwe concepten in Nederland, maar over de aantallen dieren in ons land.

Volgens Wojciechowski is het in het kader van de Europese Green Deal namelijk noodzakelijk om 'het probleem' van intensieve varkenshouderij in sommige EU-landen aan te pakken, want 'landbouw moet duurzaam worden'. Behalve Nederland werden ook België en Denemarken uitgelicht.

Opvallend: de EU-landbouwcommissaris zette deze cijfers onder andere tegenover die van zijn eigen lidstaat Polen, waar minder varkens per hectare zijn. Overigens in de volgende tweet in het rijtje stipte Wojciechowski ook de rundveehouderij op eenzelfde manier aan.

Deze hele gang van zaken roept direct een aantal vragen op. Wat kwalificeert onze EU-landbouwcommissaris als duurzaam? Maar misschien nog belangrijker: welk belang dient hij met zo'n tweet? Wil hij minder varkens in Nederland of eigenlijk meer varkens in Polen?

Een open debat over kansen, uitdagingen en duurzaamheid in de agrarische sector, graag! Maar als Europees commissaris, die als taakomschrijving het behartigen van het algemeen belang van de Europese Unie heeft, ongefundeerd kritiek hebben op daadwerkelijk duurzame praktijken uit andere lidstaten? Daar zit een luchtje aan.