Calimerogevoel van boer is onnodig

Boeren voelen zich in het verdomhoekje gezet door de overheid, de media en de maatschappij. De vraag is of dat laatste wel daadwerkelijk het geval is. Zijn burgers, en dan met name de mensen in de Randstad (Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht), wel zo negatief over boeren en tuinders als vaak wordt verondersteld? Zo ja, waarom dan? En hoe beleeft de boer of tuinder de Randstedeling?

Niet zelden wordt met grote woorden gesproken en geschreven over de tegenstellingen tussen stad en platteland. Inwoners van beide begrijpen en kennen elkaar steeds minder.

In navolging van het omvangrijke imago-onderzoek dat Nieuwe Oogst liet uitvoeren in 2012, wilden we opnieuw onderzoeken hoe het imago anno nu is van de boeren en tuinders in Nederland. Of er daadwerkelijk sprake is van een groeiende kloof tussen stad en platteland en waar die veronderstelde tegenstellingen op gebaseerd zijn.

500 mensen in de Randstad, verdeeld over de vier grootste steden, met een zo divers mogelijk opleidingsniveau en verschillende leeftijden werden bevraagd over hun kijk op het platteland in het algemeen en de boer en tuinder in het bijzonder. Dezelfde vragen werden ook gesteld aan 555 boeren en tuinders verspreid over de provincies.

Het resultaat was verbluffend. Waar boeren en tuinders veel negatiever zijn over de mensen in de stad, bleken juist de inwoners van de Randsteden de boer en tuinder in hun hart te hebben gesloten. Op een enkeling na meent de Randstedeling dat boeren en tuinders belangrijk zijn, dat ze horen bij Nederland. Driekwart maakt zich oprecht zorgen over de boerentoekomst. Voedsel verbindt de stad met het land. Immers, ons voedsel is van ons allemaal.

Daartegenover staat dat bijna 70 procent van de boeren en tuinders meent dat Randstedelingen zich enkel bekommeren om hun eigen omgeving, de Randstad. 94 procent vindt dat Randstedelingen niets of weinig afweten van het platteland en de meeste boeren vinden dat de mensen in de grote steden zich verheven voelen boven hen.

Dat laatste is ontzettend jammer en kennelijk onnodig. De boer heeft meer krediet in de stad dan hij of zij vaak zelf denkt. Daar liggen dus kansen. Boeren en tuinders zouden er goed aan doen hun zelfbeeld asap bij te stellen, het eeuwige calimerogevoel van zich af te schudden en de handen uit te steken naar de stad. Be good and tell it.