De laatste mais op rupsbanden binnengehaald

Terwijl de meeste deelnemers aan het maismeetnet de mais al voor 10 oktober hakselden, hebben Marco Heijblok uit Hypolytushoef, Roelof de Jong uit Sybrandabuoren en Wim Vedder uit Gasselternijveenschemond hun mais pas respectievelijk 30 oktober, 28 oktober en 6 november geoogst. De laatste twee hadden rupsvoertuigen nodig om de mais fatsoenlijk van het land te krijgen.

Gemiddeld gezien over alle deelnemers was de mais aan de droge kant met 35,7 procent droge stof, net als in het droge 2018 toen de mais met gemiddeld 36 procent droge stof werd ingekuild.

Wim Vedder was dit jaar de laatste die zijn 5 hectare mais van het land haalde. Op rupsen, want een poging op banden had een week eerder geen succes, de voertuigen zakten weg in de modder.

Rupsen de enige optie

'Op rupsbanden was nog de enige optie, je kunt het gewas ook niet laten staan. Daarbij heeft de mais me nu meer opgebracht dan het heeft gekost, terwijl de structuur van de bodem is behouden', vertelt de ondernemer. Aan de rand van het perceel werd de mais overladen op silagewagens.

Over de mais zelf is Vedder dik tevreden. Wel is deze wat droog, de hakselaar gaf een drogestofpercentage aan van tussen de 42 en 43 procent. 'Het gewas is daarom extra goed aangereden. Verder hebben de kuil afgedekt met een dikke laag plastic, een extra vloerkleed en een extra dikke laag zand van 20 centimeter', verklaart Vedder.

Over de kwaliteit van de kuil is hij op het oog uitermate te spreken. Hij verwacht de kuil begin volgend jaar te voeren.

Ook bij Roelof de Jong kwamen machines op rupsbanden in actie. Ook zijn mais is aan de droge kant met naar schatting tussen de 36 en 40 procent droge stof. Voor een goede conservering wacht hij nog op aardappelpersvezels. Die blijkt echter lastig leverbaar.

Onder oude kuil

De Friese melkveehouder heeft een deel van de oude kuil over het begin van de nieuwe kuil gebracht. Hierdoor voert hij nu vooral oude kuil, de komende weken wordt het aandeel nieuwe kuil met de dag groter: 'Op zich past die droge maiskuil van dit jaar goed bij de wat nattere graskuil met 30 procent droge stof.'

De Jong roemt het structuurbehoud door de rupsbanden. Wel heeft hij een dag na de oogst gewoeld. 'Dat was volgens de loonwerker beter voor de grond, de toplaag los maken', stelt hij.

Bij Marco Heijblok was het ook nat. Volgens het KNMI had het in oktober in Noordwest-Nederland plaatselijk 220 millimeter geregend, tegen normaal gemiddeld 87 millimeter in Nederland in deze maand.

Toch op banden

Hoewel er wat sporen werden gereden, koos Heijblok ervoor om de mais op banden van het land te halen. 'Het aantal sporen was beperkt, de trekkers reden zeker niet vast. Anders had ik radicalere maatregelen moeten nemen. Hier in de omgeving hebben verschillende melkveehouders wel gekozen voor zowel een hakselaar als wagens op rupsbanden.'

Heijblok roemt de kwaliteit van de mais dit jaar niet. 'Ik had er wat dode plekken in, daar is het gewicht uit de plant. Ook elders waren de planten aan het afsterven, de planten varieerden in kleur van lichtgroen tot bruin. De mais was met 40 procent droge stof ook wat droog en rook wat muf en houterig.'

Voederbieten

De melkveehouder is al enkele jaren een fervent teler van voederbieten, die vervolgens door de maiskuil worden gemengd. Voor dit jaar een hele goede combinatie, merkt hij nu de koeien sinds kort van deze mengkuil eten.

'Dankzij de voederbieten is de smaak goed en wordt de kuil goed gegeten. De melkproductie per koe schiet omhoog en daarbij verbeteren de gehalten in de melk ook nog', roemt Heijblok de voederbieten.