Frank Brinhaus: Triple A bevestigt voor mij belangrijke aspecten fokkerij

Met dit systeem wordt geprobeerd het fokkerijresultaat te optimaliseren door een goede combinatie van uiterlijke kenmerken.

We hebben hier nu ook bokken met de zeldzamere codecombinatie 156 rondlopen. Vroeger was dat uniek

Frank Brinkhaus, melkgeitenhouder in Heythuysen

Waarom hebt u voor Triple A gekozen?

'Ik boekte onvoldoende vooruitgang. En in de visie van Triple A zag ik een bevestiging van losse aspecten die ikzelf graag zag en die in de reguliere fokkerij nauwelijks aan bod komen, zoals de breedte van de voorhand.'

Hoe selecteert u fokgeiten?

'De moederdieren selecteer ik aan de hand van productie, gezondheid en exterieur. Deze dieren komen voor het oog van Triple-A-analyseur Maurice Kaul.'

Hoe gaat de verdere fokkerij in zijn werk?

'We hebben een gesloten bedrijf met 3.000 melkgeiten. We kopen sperma aan voor nieuw bloed. Maar de meeste inseminaties doe ik met sperma van eigen bokken die zich hebben bewezen. We houden jaarlijks 150 bokken aan voor de fokkerij.

'De bokjes worden iedere vier maanden uitgeselecteerd. Daarbij let ik op diversiteit in bloedvoering, exterieur en het model van het scrotum. Na drie jaar heb ik van iedere jaargang ongeveer tien bokken over.

'Hoewel de bokken na zeven maanden geslachtsrijp zijn, wil ik eerst zien hoe deze dieren zich verder ontwikkelen, voordat ik ze op grote schaal inzet.'

Die ontwikkeling is belangrijk?

'Ja, ik zie graag een dier dat zich iets langzamer ontwikkelt en later openbreekt, in verband met levensduur. Latere openbrekers zijn later rijp en gaan langer mee. Die latere openbreekleeftijd is daarmee het gewenste gevolg van het selecteren van oudere melkgeiten als bokmoeder.'

Is er voldoende keus in Triple A?

'We hebben hier nu ook bokken met de wat zeldzamere codecombinatie 156 rondlopen. Vroeger was dat uniek, nu houden we door bewust matchen en selecteren ook meerdere bokken met andere codes over. Dat maakt het mogelijk om ook onder deze bokken te selecteren. Een bok op zichzelf moet immers goed in balans zijn.'