Ierse ontwikkelingshulp

Column Geiten Marion Roeleveld 26 sep 2019 om 08:56uur

Al meer dan 25 jaar gaat er Iers vee naar families in arme landen als ontwikkelingshulp. Zelf doneren we jaarlijks tien of twintig kleine geitjes aan de organisatie Bóthar. Een aantal vrijwilligers fokt die lammeren vervolgens op. Zodra de geiten drachtig zijn, gaan ze op reis naar hun nieuwe thuis op een ander continent.

Bóthar stuurt altijd een heel vliegtuig vol met vee naar een ontwikkelingsland. In zo'n 'ark' gaan wel veertig vaarzen, tweehonderd geiten, tweehonderd varkens en duizend kuikens. Op het moment lopen er projecten in vijftien landen in Afrika, Zuid-Amerika, Kosovo en Nepal.

Voordat een familie een dier krijgt toegewezen, volgen ze eerst een cursus hoe het vee te verzorgen. Het eerstgeboren vrouwelijk lam gaat vervolgens naar een andere familie. En zo gaat het verder. Na een aantal jaren hebben veel mensen in het dorp een of meer geiten die hen van melk voorzien.

De organisatie Bóthar bestaat al meer dan 25 jaar. Behalve donaties van levend vee moet de organisatie het hebben van donaties van het publiek. Een mooie manier om geld binnen te halen, is rond Kerstmis. In plaats van iemand een echt cadeau te geven, kun je een aandeel van een koe of geit voor een arme familie kopen. Het certificaat geef je als kerstcadeau aan iemand in Ierland.

In plaats van iemand een echt cadeau te geven, kun je een aandeel van een koe of geit voor een arme familie kopen

Marion Roeleveld, geitenhouder in Ballyshrule, Ierland

De laatste paar jaar komt er af en toe een vraag voor een ander soort ontwikkelingshulp. Vorig jaar kwam ik in contact met een aantal gevluchte vrouwen uit Rwanda. Zij willen in hun thuisland een project opzetten. Hun droom is om zelf geiten te gaan melken en de melk te verwerken.

Een mooi plan, waar ik hen uiteraard bij wil helpen. Maar de praktische aanpak van het project is niet zo makkelijk. Ze hebben nog geen idee van de omvang van de boerderij of wat voor producten ze willen maken. Het ziet ernaar uit dat ze eerst zelf hun voorbereidend huiswerk moeten doen.

Deze week kreeg ik een nieuw verzoek. De directeur van een Ierse geitenmelkfabriek was vorige week in Eritrea waar ze koeien naartoe hebben gebracht. Hij vroeg of ik de mensen daar wil leren kaasmaken. Een mooi idee, maar het is een hele uitdaging om de mensen daar iets bij te brengen waar ze zelf mee verder kunnen met hun eigen middelen.

De temperatuur ligt daar het hele jaar ruim boven de 20 graden. Hoe maak je zonder degelijke koelvoorzieningen goede kaas in een tropisch klimaat? Ik krijg het al benauwd bij het idee.