HZPC exporteert 5 procent pootgoed naar Egypte

Cijfers van de Nederlandse Aardappel Organisatie (NAO) laten zien dat van de Nederlandse oogst in 2017 40.590 ton pootgoed naar Egypte ging (2016: 55.503 ton; 2015: 45.416 ton) op een totale export van 811.000 ton. Van alle niet-EU-landen stond het daarmee in grootte op de tweede plaats, na Algerije (ruim 73.000 ton). Ter vergelijking: van oogst 2017 ging 104.464 ton naar grootste afnemer België.

Uit miniknollen een paar generaties goed pootgoed telen in het open veld is in Egypte lastig door de hoge ziektedruk

Gerard Backx, directeur HZPC

Hoe belangrijk is Egypte voor HZPC?

'We leveren aan zo'n tachtig landen, waaronder vrijwel alle landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, zo ook Egypte. In tonnen is het land goed voor ongeveer 5 procent van de export.'

Is het een stabiele markt?

'Redelijk stabiel. In 2018 was de productie wat lager en de prijs daardoor hoger. Egypte wil daarbij het pootgoed vroeg in het seizoen hebben, met hoge kwaliteitseisen. Dat betekent meestal levering voor nieuwjaar.

'Egypte is niet de enige vroege afnemer en vaak zorgt dat voor enige tijdsdruk in de sector. Maar meestal lukt het ons goed om op tijd te leveren.'

Kan Egypte zelfvoorzienend zijn voor aardappelen?

'Aardappelen kunnen er goed worden geteeld. Maar de vraag is of ze uit miniknollen goed pootgoed kunnen produceren in het open veld vanwege de hoge ziektedruk. Dan kun je beter kiezen voor Nederlands pootgoed. Dat heeft een hogere opbrengst. Egypte probeert logischerwijs wel eigen pootgoed te telen, vooral onder druk vanuit de politiek. Maar ik zeg: het is zonde van de tijd en de energie.'

Is het een lastig land om zaken mee te doen?

'Zakendoen in Egypte is niet altijd even eenvoudig. Het land is al lange tijd op zoek naar harde deviezen. Dat maakt importeren een groot probleem.

'De verkoop van producten in Egypte is geen probleem, wel het ontvangen van geld. Zeven jaar geleden hebben we daarmee een flinke scheur in de broek opgelopen, waarvoor we een grote voorziening in de boeken moesten treffen. We moesten in één keer een groot bedrag afschrijven dat we nu pas langzaam weer terugverdienen.'

Staat de overheid niet garant?

'Wij leveren via een distributiecoöperatie aan particuliere afnemers, waarbij de staat meekijkt. Maar ik zeg altijd: als de politiek zich minder met ondernemen zou bezighouden, dan zou er veel minder honger zijn in de wereld.'