Vanuit een oude Renault 4

Eind twintig is hij, afgestudeerd in Sustainable Development en vastbesloten om de groene omgeving rondom Amsterdam te behouden. Hoe? Door het platteland en de stad met elkaar te verbinden.

'Daar begint het mee', zegt Marten. 'Want weet je: in een straal van 12 kilometer vanaf Amsterdam produceren 206 boeren bijna 1,5 miljoen liter melk per week. Dat is genoeg om heel Amsterdam van zuivel te voorzien. Toch vindt nog geen half procent van deze melk direct zijn weg naar de stad. Producent en consument kennen elkaar dus niet; de keten is anoniem. En vanuit die anonimiteit kunnen ze makkelijk tegen elkaar aanschoppen.'

Marten wil daar verandering in brengen. 'Ik baal ervan als ik stedelingen hoor klagen dat boeren het landschap ruïneren, de biodiversiteit om zeep helpen. En dat terwijl ze in de supermarkt willen dat hun voedsel zo goedkoop mogelijk is. Blijkbaar zien ze dan niet dat het een niet los van het ander staat: bij de keuze van een pak melk hoort een bepaald landschap. Neem je de goedkoopste melk? Dan is er weinig geld voor onderhoud. Ben je bereid meer uit te geven? Dan kan de boer iets teruggeven aan de natuur: een bijenlint aanleggen bijvoorbeeld, de bodem voeden.'

Ruim 2.000 liter melk van onze boerderij, verwerkt tot yoghurt, hangop, chocolade- en karnemelk vent hij nu wekelijks op de pleinen in Amsterdam. Vanuit een oude Renault 4 mét bel; het plaatje van de melkboer vraagt om hippe nostalgie. Ik verwacht dan ook dat vooral de hipsters tot zijn clientèle behoren.

'Ook', lacht Marten. 'Maar ik heb ze in alle leeftijden, kleuren en overtuigingen bij mijn auto. We hebben gesprekken, delen onze zorgen. Er blijkt behoefte en bereidheid. Betrokkenheid. Dit verhaal zou in veel meer steden verteld moeten worden.'

Wie biedt?