Mesten naar vraag oogst lof bij melkveehouders

Dat bleek dinsdag op een ledenbijeenkomst in Etten-Leur. Bij de herbezinning van het mestbeleid wil LTO melkveehouders laten kiezen uit drie opties. Vooral het Kringloop Plus-pakket lijkt veel veehouders een optie. Die optie is voor ondernemers met een hoge efficiëntie te halen in de mineralenkringloop.

Voor die bedrijven wordt een bedrijfsspecifieke norm vastgesteld voor dierlijke mest die past bij de mineralenbehoefte van het gewas, een soort evenwichtsbemesting.

Bodem verarmt

De vakgroepvoorzitter vindt de populariteit van deze keuze niet verwonderlijk. 'Ondernemers zien de bodemvoorraad van de mineralen bij het huidige mestbeleid teruglopen. Niet alleen de bodem verarmt, ook de hoeveelheid organische stof loopt terug. Hiermee houd je de bodemgezondheid niet gezond. Ze willen meer ruimte.'

Verder merkt Meulenbroeks dat de differentiatie bij dit plan wordt gewaardeerd. Zo is er voor ondernemers die een eenvoudig regime willen toepassen een generiek pakket, terwijl er met het Kringloop-pakket ook een tussenvorm is, waarbij de maximale stikstofgift uit eigen mest op 300 kilo komt.

'Het mooie is nu dat ook NMV en NZO zich achter dit plan scharen. Maar minister Carola Schouten (LNV) bepaalt hoe het definitieve plan eruitziet.'

Haalbaarheid

Wel zetten sommige ondernemers, ook in Etten-Leur, vraagtekens bij de haalbaarheid van het plan. Een grote stikstofgift uit dierlijke mest brengt ook een hoge fosfaatgift met zich mee. 'Dat zal voor sommige bedrijven betekenen dat ze aan de slag kunnen met stikstofhoudende dunne fractie', zegt Meulenbroeks.

'We hebben het Kringloop Plus-pakket laten onderzoeken door Wageningen University & Research en Koeien & Kansen-bedrijven. Technisch gezien blijven deze giften op gras mogelijk zonder dat er iets uitspoelt. Door de wetenschappelijke onderbouwing zijn we ervan overtuigd dat Den Haag en Brussel ons plan ondersteunen.'

Blijvend grasland

Daarnaast was er regelmatig de roep om de definitie voor blijvend grasland te veranderen. 'Na vijf jaar wordt grasland bestempeld als blijvend grasland. Voor een aantal veehouders betekent dit dat ze hun grasland na vier jaar scheuren, terwijl de zode gemakkelijk zeven of acht jaar kan doorgaan. Dit eerder scheuren is daarom niet bepaald duurzaam.'