Varkenshouder Adri Boonman uit Midwolda schaalde tijdig op

Varkenshouder en akkerbouwer Adri Boonman uit Midwolda baalt van de intenties van provincie Groningen om de ontwikkelmogelijkheden van intensieve veehouderijen aan banden te leggen. Grote gevolgen voor zijn onderneming zal het besluit op korte termijn niet hebben. Hij zit naar eigen zeggen in 'de tweede helft van zijn carrière'.

Plannen om het bedrijf, dat hij samen met zijn broer Jan runt, verder uit te breiden zijn er niet. 'We willen een bedrijf neerzetten dat over te nemen valt. Dat is ook duurzaam.'

Het op slot zetten van de intensieve veehouderij in Groningen is een onderwerp dat weleens ter sprake komt tijdens de dagelijks werkzaamheden. Boonman realiseert zich dat hun bedrijf, door het intensieve karakter, door de politieke actualiteit wellicht minder waard wordt.

• Lees ook: Slot veehouderij brengt duurzaamheid in gevaar

Slagbomen

'De sector heeft de ruimte nodig om zich te kunnen blijven ontwikkelen, bijvoorbeeld op het gebied van dierenwelzijn. Minder dieren op meer oppervlakte, vraagt meer ruimte. Er zijn momenteel al zoveel slagbomen om uitbreidingen tegen te houden. Nu wordt ook de allerlaatste kleine opening voor ontwikkeling gedwarsboomd', zegt Boonman.

'Groningen is bang om de vingers te branden aan koud water. Want waar hebben we het eigenlijk over? De drie noordelijke provincies beschikken samen over 3 procent van de Nederlandse varkensstapel. Dat is niks. De politiek lijkt echter een reactie te willen geven op een bepaald sentiment, terwijl vrijwel alle intensieve bedrijven in Groningen op de ruimte staan.'

Boonman is blij dat zijn ondernemerschap en expansiedrift al een aantal jaren geleden zijn gevoed. 'Wat wij nu hebben staan, had tegenwoordig niet meer gekund. Uitgesloten.' De maatschap telt nu drie locaties, waarvan een in het Duitse Lorup. In totaal heeft het bedrijf zo'n 370 hectare grond en zijn er 23.000 vleesvarkens.

Nieuw bedrijf met 1.900 varkens

In Midwolda, waar Adri Boonman en zijn vrouw wonen, is vier jaar geleden een nieuw bedrijf met 1.900 varkens in gebruik genomen. Ontstaan uit een verplaatsing vanwege de aanleg van een noordelijke vaarverbinding. 'Twaalf jaar geleden is dat proces in gang gezet. Met een provinciale regeling zijn er enkele honderden meters van de oude boerderij een nieuw akkerbouwbedrijf en varkensstallen gerealiseerd. We bleven onder de tweeduizend varkens, zodat we geen MER hoefden aan te vragen.'

Boonman weet uit ervaring hoe moeizaam het vergunningentraject verloopt, ook al hebben zowel gemeente als provincie belang bij de verplaatsing. 'In feite zit de intensieve veehouderij al twintig jaar op slot door het ammoniakplafond. Bovendien is het niet eenvoudig om aan de natuurbeschermingswet te voldoen. Zit je in de buurt van natuur, dan is het zonder luchtwassers al foute boel. Bovendien verwacht ik in de toekomst nog meer eisen als het gaat om brandgevoeligheid.'

Spanningsveld

De verplaatsing ging niet zonder slag of stoot. Boonman ervaart een spanningsveld met de maatschappij. 'Het is vooral een kwestie van onbekend maakt onbemind. Dat was al zo in 1987 toen we de eerste stallen bouwden.'
Bij de bouw van het nieuwe bedrijf is zoveel mogelijk rekening gehouden met de buren. Uiteindelijk is er een akkerbouwschuur van 3.200 vierkante meter, een graanopslag van 2.000 ton en een mestsilo van 5.000 kuub gerealiseerd.

Voor de varkensstal is gekozen voor een biologische luchtwasser die 80 procent ammoniak en 80 procent geur reduceert. 'In de kringloopgedachte wordt al ons graan verwerkt tot veevoer. Alleen componenten als mais, gerst en sojaschroot voor eiwitten voeren we aan. Mest zetten we af op eigen land of binnen 10 tot 15 kilometer. Als de provincie nou ging eisen dat er geen mestwagens meer de provinciegrens over mogen… Dat zou een maatregel zijn die ons wel zou passen.'

De varkenshouder sluit de ogen niet voor maatschappelijke ontwikkelingen. Het toepassen van luchtwassers is een maatregel, maar het bedrijf is ook bezig met het Beter Leven-keurmerk voor het bedrijf in Midwolda. De andere locaties zijn daar qua aantallen te groot voor. 'Die voldoen aan de standaarden van Stichting Maatschappelijk Bewuster Varkensvlees.'

Onderbuikgevoel

Het op slot zetten van de intensieve veehouderij komt voor Boonman niet als verrassing. 'Een stroruif, voldoende daglicht, duurzaam voedsel, meer ruimte per dier. De ene na de andere aanpassing voeren wij door. Toch heb ik altijd een bepaald onderbuikgevoel gehad, dat het daar niet bij zou blijven.'

Hij vervolgt: 'Het is jammer, ook met het oog op dierenwelzijn. Er blijft altijd ruimte om varkens te houden, maar een bedrijf ontwikkelen kan niet meer. Dat is het gevolg van politiek bedrijven op basis van emotie.'