Inwinteren in bikini

Kilo's uien, aardappelen, kolen, wortelen, pompoenen en vlees verlaten per kruiwagen of kar ons erf en worden bij de klant thuis opgeslagen in koele, donkere kelders en schuren.

Het decor rond de bulkverkoop, een jaarlijks evenement, is knus. Denk aan kampvuren, wollen truien, een akoestisch muziekje en een grote pan soep. Koude handen om warme kommen. Ademwolkjes in een waterig koude lucht. Dat hoort bij Inwinteren.

Maar dit jaar kan de bikini aan. Of in ieder geval de korte broek. De weerman voorspelt een zonnige dag: het kwik loopt op tot 25 graden Celsius. Heerlijk hoor, daar niet van. We hebben zelfs een ijskar ingehuurd. Maar kloppen doet het natuurlijk niet.

Na een extreem droge zomer blijven ook nu de temperaturen hoog. En het was het VN-klimaatpanel dat ons deze week met de neus op de feiten drukte: zoals het ernaar uitziet, zal het niet lukken de opwarming van de aarde tot 1,5 graad te beperken. Dat hadden de 195 wereldleiders zich drie jaar geleden in Parijs tot doel gesteld, maar de werkelijkheid is dat de opwarming op koers ligt voor 3 graden.

Hoera voor duurzaamheidsorganisatie Urgenda dat zij via de rechter heeft weten af te dwingen dat de Staat de uitstoot van broeikasgassen vóór 2020 met 25 procent moet reduceren ten opzichte van 1990.

Maar ook wij mensen moeten ons gedrag aanpassen. Nog steeds zijn er velen die in het vliegtuig stappen voor een vergadering in Bangkok, een strandvakantie op de Seychellen of een weekendje winkelen in New York. Ja, ik ken ze. Schaamteloos. Vooral omdat de klimaatverandering niet zozeer de rijken treft, maar weer eens de miljoenen allerarmsten.

En nu? Nu ga ik Inwinteren. Uien afwegen, zakken aardappelen sjouwen. Muziek maken, lekker eten, op strobalen in de zon. Mocht u interesse hebben: u bent van harte welkom. Maar laat uw wollen trui vooral thuis.